From Childhood`s Hour... - Circus Maximus

From childhood’s hour he’s been his only friend

Endless solitude until the end

As other’s saw he could not bring

His passions from a common spring

In his growth he was raised and taught well

All that he loved, he loved alone

In his youth the surroundings drew nearer still

Like an autumn breeze that gives its chill

The thoughts were not keeping up with the learning spree

Leaving him behind the others could not see

«Show me hope, if I’d ever to last»

The dark haunts his present and his past

The melody of his heart chimed the wrong tone

In the day, in the dawn

Of a stormy life was drawn

From every depth of good and ill

The mystery… it binds him still

From which he could not love the less

So lovely was the loneliness

As a man he still dwelt alone

Wandering around a world of moan

Thinking will he ever get his bride?

Or is his life a stagnant tide?

Into a self made Hell he was thrown

All that he loved, he loved alone

Leaving him behind the others could not see

«Show me hope, if I’d ever to last, on my own!»

Thinking will he ever get his bride?

Or is his life a stagnant tide?

Into a self made Hell he was thrown

All that he loved, he loved alone

Van kinds af aan is hij zijn enige vriend geweest

Eindeloze eenzaamheid tot het einde

Zoals anderen zagen, kon hij niet brengen

Zijn passies uit een gemeenschappelijke lente

In zijn groei werd hij opgevoed en goed onderwezen

Alles waar hij van hield, hield hij alleen van

In zijn jeugd kwam de omgeving steeds dichterbij

Als een herfstbriesje dat hem verkoeling geeft

De gedachten hielden het leerproces niet bij

Hem achterlatend, konden de anderen niet zien

"Toon me hoop, als ik ooit zou blijven bestaan"

Het donker achtervolgt zijn heden en zijn verleden

De melodie van zijn hart sloeg de verkeerde toon

Overdag, in de dageraad

Van een stormachtig leven werd getekend

Van elke diepte van goed en slecht

Het mysterie... het bindt hem nog steeds

Waarvan hij niet minder kon liefhebben

Zo heerlijk was de eenzaamheid

Als man woonde hij nog steeds alleen

Dwalen door een wereld van kreunen

Denken dat hij ooit zijn bruid zal krijgen?

Of is zijn leven een stilstaand tij?

In een zelfgemaakte hel werd hij gegooid

Alles waar hij van hield, hield hij alleen van

Hem achterlatend, konden de anderen niet zien

«Toon me hoop, als ik het ooit zou volhouden, alleen!»

Denken dat hij ooit zijn bruid zal krijgen?

Of is zijn leven een stilstaand tij?

In een zelfgemaakte hel werd hij gegooid

Alles waar hij van hield, hield hij alleen van