3311 - Circuit Des Yeux

You know why I’m never at home

I don’t know how to stay

Sometimes it’s best to feel nothing at all

When you’re living life this way

Strong, I wish I could be

So I could tell you what I’m needing to say

This is the heart you knew

The three of us barely survived

Yellow and bright

The darkness was molten hard

Twenty-one years it seems nothing has changed

The yelling still sounds the same

You’re still a child, and I hope that you know

Our house wasn’t a home

Our house wasn’t a home

This is the heart you knew

The three of us barely survived

Yellow and bright

The darkness was molten hard

Our house wasn’t a home

Our house wasn’t a home

Our house wasn’t a home

Our house wasn’t a home

Our house wasn’t a home

Our house wasn’t a home

Je weet waarom ik nooit thuis ben

Ik weet niet hoe ik moet blijven

Soms is het het beste om helemaal niets te voelen

Als je het leven op deze manier leeft

Sterk, ik wou dat ik kon zijn

Zodat ik je kan vertellen wat ik moet zeggen

Dit is het hart dat je kende

Wij drieën hebben het ternauwernood overleefd

Geel en helder

De duisternis was hard gesmolten

Eenentwintig jaar lijkt het alsof er niets is veranderd

Het geschreeuw klinkt nog steeds hetzelfde

Je bent nog een kind en ik hoop dat je het weet

Ons huis was geen thuis

Ons huis was geen thuis

Dit is het hart dat je kende

Wij drieën hebben het ternauwernood overleefd

Geel en helder

De duisternis was hard gesmolten

Ons huis was geen thuis

Ons huis was geen thuis

Ons huis was geen thuis

Ons huis was geen thuis

Ons huis was geen thuis

Ons huis was geen thuis