Episodes Of Mania - Circle II Circle

She died in a firestorm

It echoes from the street

A wasted life

Full of promise ending

I’m left to wonder

How it might have been

No one knows

How this fuels my hatred

In a maze of lies

Tearing down inside

And I know

This time they cannot hide

No more rides on the manic sea

I don’t care what tomorrow may bring

No more spirals down an endless dream

My life’s changing

But I’m living in your memory

Light comes into view

The sun breaks the horizon

Spend the hours thinking about you

The touch of your skin

The way you drew me in

Don’t know if I could ever

Feel the same again

Through the darkest night

Through their sinister eyes

They will see

Their end has now arrived

No more rides on the manic sea

I don’t care what the darkness may bring

No more silence I have fled the scene

Got my eyes

On the road that’s now ahead of me

Now I wonder

What brought this to an end

Did they receive the message I sent

She’s now in a better place

Leaving us to trace

A road that leads

To echoes that she hides away

In a maze of lies

Tearing down inside

And I know

This time they cannot hide

No more rides on the manic sea

I don’t care what tomorrow may bring

No more spirals down an endless dream

My life’s changing

But I’m living in your memory

Ze stierf in een vuurstorm

Het klinkt van de straat

Een verspild leven

Vol met belofte einde

Ik vraag me af

Hoe het had kunnen zijn

Niemand weet

Hoe dit mijn haat voedt

In een doolhof van leugens

Van binnen kapot maken

En ik weet

Deze keer kunnen ze zich niet verstoppen

Geen ritten meer op de manische zee

Het kan me niet schelen wat morgen zal brengen

Geen spiralen meer in een eindeloze droom

Mijn leven verandert

Maar ik leef in je herinnering

Licht komt in zicht

De zon breekt de horizon

Breng de uren door met aan je te denken

De aanraking van je huid

De manier waarop je me naar binnen trok

Ik weet niet of ik dat ooit zou kunnen

Voel me weer hetzelfde

Door de donkerste nacht

Door hun sinistere ogen

Ze zullen zien

Hun einde is nu aangebroken

Geen ritten meer op de manische zee

Het kan me niet schelen wat de duisternis kan brengen

Geen stilte meer, ik ben het toneel ontvlucht

Heb mijn ogen

Op de weg die nu voor me ligt

Nu vraag ik me af

Wat heeft hier een einde aan gemaakt?

Hebben ze het bericht ontvangen dat ik heb verzonden?

Ze is nu op een betere plek

Ons achterlaten om te traceren

Een weg die leidt

Om te laten zien dat ze zich verstopt

In een doolhof van leugens

Van binnen kapot maken

En ik weet

Deze keer kunnen ze zich niet verstoppen

Geen ritten meer op de manische zee

Het kan me niet schelen wat morgen zal brengen

Geen spiralen meer in een eindeloze droom

Mijn leven verandert

Maar ik leef in je herinnering