Epiphany - Circle II Circle

Things are quickly changing

Everything I knew before

Somehow disappeared

All this time of looking away

Not believing was the easy road to take

Come here, save me

From this nightmare, calling for me

I would never have known you

There’s a question how you came to be

Why was I the one you found

How am I the one you see

All this time you’ve waited

While I simply faded

Now I’m lost and you’ve come to me

In the places we hide the sadness

Are the things we lost somehow

Seems we’re missing all the answers

Though we’re searching all around

In the forest of all the nightmares

All the feelings we’ve lost inside

Sometimes all of the years

Are stories we’ve yet to write

All this time of hesitating

All my dreams were fast escaping

In my life

I’ve never known where it would lead

All this time I can’t replace it

All the while my soul has faded

Withered in the darkness

Longing to release the bitterness

Loneliness will help the healing

If you’re lost and out there fading away

Fight for the strength to follow

Inspiration all at once

Back to a place

We had in our younger days

In the places we hide the sadness

Are the things we lost somehow

Seems we’re missing all the answers

Though we’re searching all around

In the forest of all the nightmares

All the feelings we’ve lost inside

Sometimes all of the years

Are stories we’ve yet to write

In the shadows that hide the madness

There are so many tears to hide

Fears expose the face you see

That stands before your eyes

Maybe all of the years of searching

Maybe all of the visions in vein

Are the difference in what we envisioned

And what remains

Dingen veranderen snel

Alles wat ik eerder wist

op de een of andere manier verdwenen

Al die tijd van wegkijken

Niet geloven was de makkelijke weg om te nemen

Kom hier, red me

Vanuit deze nachtmerrie, roepend naar mij

Ik zou je nooit hebben gekend

Er is een vraag hoe je bent geworden

Waarom was ik degene die je vond?

Hoe ben ik degene die je ziet?

Al die tijd heb je gewacht

Terwijl ik gewoon vervaagde

Nu ben ik verdwaald en jij bent naar mij toe gekomen

Op de plaatsen waar we het verdriet verbergen

Zijn de dingen die we op de een of andere manier zijn kwijtgeraakt?

Het lijkt erop dat we alle antwoorden missen

Hoewel we overal zoeken

In het bos van alle nachtmerries

Alle gevoelens die we van binnen hebben verloren

Soms alle jaren

Zijn verhalen die we nog moeten schrijven?

Al die tijd van aarzelen

Al mijn dromen waren snel aan het ontsnappen

In mijn leven

Ik heb nooit geweten waar het toe zou leiden

Al die tijd kan ik het niet vervangen

Al die tijd is mijn ziel vervaagd

Verdord in de duisternis

Verlangen om de bitterheid los te laten

Eenzaamheid zal de genezing helpen

Als je verdwaald bent en daarbuiten vervaagt

Vecht voor de kracht om te volgen

In één keer inspiratie

Terug naar een plaats

We hadden in onze jonge dagen

Op de plaatsen waar we het verdriet verbergen

Zijn de dingen die we op de een of andere manier zijn kwijtgeraakt?

Het lijkt erop dat we alle antwoorden missen

Hoewel we overal zoeken

In het bos van alle nachtmerries

Alle gevoelens die we van binnen hebben verloren

Soms alle jaren

Zijn verhalen die we nog moeten schrijven?

In de schaduwen die de waanzin verbergen

Er zijn zoveel tranen om te verbergen

Angsten onthullen het gezicht dat je ziet

Dat staat voor je ogen

Misschien alle jaren van zoeken

Misschien zijn alle visioenen in ader?

Is het verschil in wat we voor ogen hadden?

En wat blijft er over?