Доплыви - Чёрный Лукич

Будет темная ночь после долгих боев.

Броненосец горит и под воду идет.

Поплывут по волнам, по бескрайним морям

Бескозырки к далеким, родным берегам.

Не сумел утонуть одинокий матрос,

Продолжает он плыть в край, где много берез.

Все уснули давно в километрах глубин,

Никого, ничего — он остался один.

Кто сказал, что нельзя переплыть океан?

Это грустная шутка, это хитрый обман!

Я сумею доплыть под сиянием звезд!

Я хочу увидать край, где много берез.

Het wordt een donkere nacht na lange gevechten.

Het slagschip staat in brand en gaat onder water.

Ze zullen drijven op de golven, op de eindeloze zeeën

Piekloze kappen naar verre, inheemse kusten.

De eenzame zeeman slaagde er niet in te verdrinken,

Hij blijft zwemmen naar het land waar veel berken staan.

Iedereen is lang geleden in slaap gevallen in kilometers diepe diepte,

Niemand, niets - hij werd alleen gelaten.

Wie zei dat je niet over de oceaan kunt zwemmen?

Dit is een trieste grap, dit is een sluwe misleiding!

Ik zal kunnen zwemmen onder de schittering van de sterren!

Ik wil het land zien waar veel berken staan.