Pass Away - Chuck Berry

Trains of camels through the sand brought him gems from Samarkand

Fleets of galleys through the sea brought him pearls to match with thee

But he counted not his gain nor his treasure, mine or main

«What is wealth ?», the king would say, «Even this shall pass away»

In the revel of his court, at the zenith of his sport

When the palms of all his guests burned with clapping at his zest

He among his figs and wine would cry, «Oh, loving friends of mine

Pleasures may come, but they cannot stay, like even this shall pass away ?»

The most beautiful woman ever seen was the bride he chose his queen

Pillowed on their royal bed, whispering to her soul he said:

«Though a bridegroom never pressed dearer bosom to his chest

But mortal flesh must come to clay and even these shall pass away»

Towering over the village square, thirty meters in the air

Rose his statue, carved in stone, as the king stood there alone

Gazing at his sculptured name, said to himself, «So what is fame?

Fame, it’s but slow decay, even this shall pass away»

Fighting furiously on a battlefield, once a javelin pierced his shield

Soldiers with a loud lament bore him bleeding to his tent

Groaning from his tortured side, «Pain is hard to bear», he cried

«Oh, but with patience day by day, even this shall pass away»

Sick and sore with cancer;

weak and tired and old, just minutes yet to go to

pass the gates o' gold

Spake he with his dying breath, «Life is done, so what is death ?»

Then in answer to the king fell a sunbeam on his ring

Reflecting words he failed to say: «Even this shall pass away»

Treinen van kamelen door het zand brachten hem edelstenen uit Samarkand

Vloten van galeien door de zee brachten hem parels die bij jou pasten

Maar hij telde niet zijn winst, noch zijn schat, de mijne of de belangrijkste

«Wat is rijkdom?», zou de koning zeggen, «Zelfs dit zal voorbijgaan»

In de feestvreugde van zijn hof, op het hoogtepunt van zijn sport

Toen de handpalmen van al zijn gasten brandden van het klappen van zijn enthousiasme

Tussen zijn vijgen en wijn zou hij huilen: "O, liefhebbende vrienden van mij"

Genoegens kunnen komen, maar ze kunnen niet blijven, alsof zelfs dit voorbij zal gaan?»

De mooiste vrouw ooit gezien was de bruid die hij zijn koningin koos

Gekussend op hun koninklijke bed, fluisterend tegen haar ziel, zei hij:

"Hoewel een bruidegom nooit een duurdere boezem tegen zijn borst drukte"

Maar sterfelijk vlees moet tot klei komen en zelfs deze zullen voorbijgaan»

Torenhoog boven het dorpsplein, dertig meter in de lucht

Rose zijn standbeeld, uitgehouwen in steen, terwijl de koning daar alleen stond

Terwijl hij naar zijn gebeeldhouwde naam staarde, zei hij tegen zichzelf: "Wat is roem?

Roem, het is maar langzaam verval, zelfs dit zal voorbijgaan»

Woedend vechtend op een slagveld, zodra een speer zijn schild doorboorde

Soldaten met een luide klaagzang droegen hem bloedend naar zijn tent

Kreunend van zijn gekwelde kant, "Pijn is moeilijk te dragen", riep hij

«O, maar met geduld van dag tot dag, zelfs dit zal voorbijgaan»

Ziek en pijnlijk met kanker;

zwak en moe en oud, nog maar een paar minuten te gaan

ga door de poorten van goud

Hij sprak met zijn laatste adem: «Het leven is voorbij, dus wat is de dood?»

Toen viel in antwoord op de koning een zonnestraal op zijn ring

Weerspiegelende woorden die hij niet zei: «Zelfs dit zal voorbijgaan»