Tales of the Majora Mythos Part 1 - Chthe'ilist

«Into the streaming heavens

Bestial hordes impetuously ascended.»

«A portal was opened in the inverted sky, a gate leading to a realm of

boundless deserts

There, they discovered a dormant evil, sealed away into obscurity»

«Harnessed by wicked men (It's invicible might)

Blasphemous monuments (Of worship)

Bringing forth grimness (Upon their land)

Curse of the ancient ones (Dooming their world)»

Whispers reverberate under the wind, speaking of an omen of brewing doom,

warning those who awakened Majora.

Far beyond the battlements resounds the

howling of a thousand wolves.

Rancorous chants echo in the mountains, «come forth impious legions».

Funeral winds sweep across the land,

as Cimmerian shadows dance in a macabre harmony, under the gleaming blood red

full moon, burning bright.

Seraphic archangels of death, wrathfully descending

in infernal glory, in celebration of the imminence of Majora, harbinger of doom

and misery.

A curtain of darkness spreads over the plains.

Draped in nightfall,

the atramentous sky remains starless.

As the moon seemingly grows larger,

the air thickens with the fumes of death.

From poisonous swamps,

to monolithic mountains, from cerulean oceans to barren dunes of sand,

vile energies emanate from the four corners of the earth, (an aura of)

desolation brooding over Termina.

Inevitably, a mysterious sphere looms above

the cursed landscapes.

Doomed, the Terminians wait in disbelief as the moon is

drawn down upon the earth.

And far beyond the mountains, the stone tower stands

alone as an ominous reminder of their heresy

«In de stromende hemelen»

Beestachtige horden stegen onstuimig op.»

«Een portaal werd geopend in de omgekeerde hemel, een poort die leidde naar een rijk van

grenzeloze woestijnen

Daar ontdekten ze een sluimerend kwaad, verzegeld in de vergetelheid»

«Aangewend door slechte mannen (het is onoverwinnelijke macht)

Godslasterlijke monumenten (van aanbidding)

Het voortbrengen van grimmigheid (op hun land)

Vloek van de ouden (hun wereld verdoemend)»

Gefluister weergalmt onder de wind, sprekend over een voorteken van een naderend onheil,

waarschuwen voor degenen die Majora hebben gewekt.

Ver voorbij de kantelen klinkt de

gehuil van duizend wolven.

Waanzinnige gezangen weergalmen in de bergen, "kom voort goddeloze legioenen".

Begrafeniswinden razen over het land,

terwijl Cimmeriaanse schaduwen dansen in een macabere harmonie, onder het glanzende bloedrood

volle maan, helder brandend.

Serafijnse aartsengelen van de dood, toornig neerdalend

in helse glorie, ter viering van de nadering van Majora, voorbode van onheil

en ellende.

Een gordijn van duisternis spreidt zich uit over de vlaktes.

Gedrapeerd in het vallen van de avond,

de atramenteuze hemel blijft sterloos.

Naarmate de maan groter lijkt te worden,

de lucht wordt dikker met de dampen van de dood.

Van giftige moerassen,

tot monolithische bergen, van cerulean oceanen tot kale duinen van zand,

verachtelijke energieën komen voort uit de vier hoeken van de aarde, (een aura van)

verlatenheid broedt over Termina.

Het is onvermijdelijk dat er een mysterieuze bol boven opdoemt

de vervloekte landschappen.

Verdoemd, wachten de Terminians in ongeloof als de maan is

op de aarde neergehaald.

En ver voorbij de bergen staat de stenen toren

alleen als een onheilspellende herinnering aan hun ketterij