Deixa Chover - Chimarruts

Deixa chover deixa

A água lágrima divina vai purificar

Deixa chover deixa

Semente que cair na terra já pode brotar (refrão)

Sem demora vou-me embora, mas

Eu não sei nem pra onde eu vou

Vou perder-me no caminho

É bem melhor do que onde estou

E na bagagem levo nada, não levo nem o cobertor

Levo somente alegria e muita fé no meu Senhor

Sei vou encontrar muita pedra no caminho

Uma flor e dez espinhos mas não posso me turvar

Pois o guerreiro de verdade é dentro da diversidade

Persevera na humildade e mostra todo o seu valor

E está revelado num segredo, não escondendo o seu desejo

De viver e ser feliz, mas um dia Deus vai lhe abençoar

Trazendo a sua chuva para o povo abençoar (refrão)

Se agora vou-me embora

Já não me importa onde estou

Jamais andarei sozinho

Deus anda comigo aonde vou

Se não encontrar nem uma pedra em meu caminho

Lembro a flor, esqueço o espinho, nada pode me abalar

Pois o caminho da verdade, trilha-se com humildade

E pra encontrar a liberdade, deve se exaltar o amor

Que está prá muitos como um segredo

Para quem anda com medo de viver e ser feliz

Mas um dia Deus vai lhe abençoar

Que o amor chama divina nunca vai se apagar (refrão)

Vai brotar a união, guarde o amor no coração

Vai brotar a compaixão, tenha fé meu irmão

laat het regenen laat het

Het goddelijke traanwater zal zuiveren

laat het regenen laat het

Een zaadje dat in de aarde valt, kan nu ontkiemen (refrein)

Ik vertrek onverwijld, maar

Ik weet niet eens waar ik heen ga

Ik ga onderweg verdwalen

Het is veel beter dan waar ik ben

En in mijn bagage neem ik niets mee, ik neem niet eens de deken mee

Ik neem alleen vreugde en veel vertrouwen in mijn Heer

Ik weet dat ik onderweg veel stenen zal vinden

Eén bloem en tien doornen, maar ik kan niet verward worden

Omdat de echte krijger binnen diversiteit zit

Volhard in nederigheid en laat zien wat je waard bent

En het wordt in een geheim onthuld, zonder je verlangen te verbergen

Om te leven en gelukkig te zijn, maar op een dag zal God je zegenen

Uw regen brengen voor de mensen om te zegenen (refrein)

Als ik nu vertrek

Het maakt me niet meer uit waar ik ben

ik zal nooit alleen lopen

God wandelt met me mee waar ik ook ga

Als ik niet eens een steen in de weg vind

Ik herinner me de bloem, ik vergeet de doorn, niets kan me van streek maken

Omdat het pad van de waarheid met nederigheid wordt bewandeld

En om vrijheid te vinden, moet je liefde verheerlijken

Wat voor velen een geheim is

Voor degenen die bang zijn om te leven en gelukkig te zijn

Maar op een dag zal God je zegenen

Die goddelijke liefdesvlam zal nooit uitgaan (refrein)

De unie zal ontkiemen, bewaar de liefde in je hart

Mededogen zal ontkiemen, heb vertrouwen mijn broer