Rendez-vous sous la pluie - Charles Trenet

En pleines vacances,

Pour moi, quelle chance,

Tu m’avais dit:

«A bientôt àParis.»

Mais la grande ville

Est très hostile

Aux tendres voeux sur la plage promis…

Viendras-tu…

Viendras-tu…

Nini?

Pourquoi m’avoir donnérendez-vous sous la pluie,

Petite aux yeux si doux, trésor que j’aime?

Tout seul comme un idiot, j’attends et je m’ennuie

Et je me pose aussi plus d’un problème.

Pourtant on s’est connu par une claire nuit.

Le ciel était si pur, la mer si belle…

Oui mais soudain voilà, tout est sombre aujourd’hui,

Pourquoi m’avoir donnérendez-vous sous la pluie…

Sous la pluie…

J’ai mes chaussettes

Qui font trempette.

J’ai des frissons.

Mes pieds sont des glaçons

Et, dans la brume,

J’attrape un rhume.

Combien de garçons sont morts de cette façon?

Mais pourquoi…

Mais pourquoi…

Ninon?

Op vakantie,

Wat een geluk voor mij,

Je vertelde mij:

'Tot ziens in Parijs.'

Maar de grote stad

Is erg onvriendelijk

Aan de tedere wensen op het beloofde strand...

Kom je...

Kom je...

Noch noch?

Waarom heb je me ontmoet in de regen,

Kleintje met ogen zo lief, schat waar ik van hou?

Helemaal alleen als een idioot, ik wacht en ik verveel me

En ik heb ook meer dan één probleem.

Toch ontmoetten we elkaar op een heldere nacht.

De lucht was zo puur, de zee zo mooi...

Ja, maar plotseling is het hier, alles is donker vandaag,

Waarom heb je me ontmoet in de regen...

Onder de regen…

Ik heb mijn sokken

Wie duikt.

Ik heb koude rillingen.

mijn voeten zijn ijspegels

En in de mist

Ik vat een verkoudheid.

Hoeveel jongens zijn er op deze manier gestorven?

Maar waarom…

Maar waarom…

Nino?