Orphée - Charles Trenet

Orphée, je sais quel est ton mal.

J’ai connu ton chagrin, je connais ton mystère.

Orphée, le monde n’est qu’un bal

Oùta voix désormais demeure solitaire.

Pourtant, tu ne chantes que l’amour,

Un amour qui sourit et t'éclaire.

Hélas, tes rêves, tes beaux discours

Ne sont pas pour l’enfer oùnous vivons nos jours.

Orphée, je sais quel est ton mal.

J’ai connu ton destin, tes joies et tes poèmes.

Orphée, le monde est un rival

Qui méprise aujourd’hui le meilleur de toi-même.

Oublie les charmes d’autrefois.

Oublie tes dangereux «je t’aime»

Leur temps n’est plus car d’autres lois

S’imposent ànos coeurs sans amour et sans foi.

Orphée, il faut cacher tes larmes,

Savoir oùsont tes armes

En ce monde banal.

Ta chance, c’est d’entrer dans la danse

Et d'être admis, je pense,

Parmi les gens du bal.

Orphée, si tu souris, guéri,

C’est qu’il ne reste rien

D’un rêve qui fut le mien.

Orpheus, ik weet wat er met je aan de hand is.

Ik heb je verdriet gekend, ik ken je mysterie.

Orpheus, de wereld is maar een bal

Waar je stem voortaan eenzaam blijft.

Toch zing je alleen van liefde,

Een liefde die lacht en je verlicht.

Helaas, je dromen, je mooie toespraken

Zijn niet voor de hel waar we tegenwoordig leven.

Orpheus, ik weet wat er met je aan de hand is.

Ik heb je lot, je vreugden en je gedichten gekend.

Orpheus, de wereld is een rivaal

Die vandaag het beste van je veracht.

Vergeet de charmes van weleer.

Vergeet je gevaarlijke "ik hou van jou"

Hun tijd is voorbij omdat andere wetten

Leggen zich op aan onze liefdeloze en ontrouwe harten.

Orpheus, je moet je tranen verbergen,

Weet waar je wapens zijn

In deze alledaagse wereld.

Je kans is om mee te dansen

En om toegelaten te worden, denk ik,

Tussen de mensen op het bal.

Orpheus, als je lacht, genees,

Is er niets meer?

Uit een droom die van mij was.