J'entends (En quittant une ville) - Charles Trenet

Dans le train de nuit, y a des fantômes

Qui me sourient quand nous passons sur les prairies

Dans le train de nuit, y a des royaumes

Et puis du bruit et puis Paris au bout de la nuit

Les souvenirs si tendres

Viennent s’y faire entendre

J’entends

J’entends la voix des flots enchanteurs

Qui font au fond de mon cœur

Des sérénades

J’entends le triste appel des bateaux

Et la chanson des oiseaux

Sur l’esplanade

Voici le ciel peuplé

De ses moutons blancs

Voici la mer troublée

Spectacle troublant

J’entends la ville qui me dit bonsoir

Et moi, sur le quai de la gare

Je dis de mon mieux des mots d’adieu

Dans le train de nuit, y a des visages

Des yeux rêveurs, des cheveux blonds, des cheveux fous

Dans le train de nuit, le paysage

C’est du brouillard qui va danser dans l’air très doux

Chantent sur la rivière

Les ombres familières

J’entends les mots de nos rendez-vous

Le tu remplace le vous

C’est la campagne…

J’entends claquer ton pas dans la rue

Quand le jour a disparu

Je t’accompagne

Voici les prés, les bois

Près de moi, tu bois

Voici la ville qui dort

Dans son rêve d’or

J’entends ta voix trembler de bonheur

Et j’entends battre ton cœur

Adieu, beaux jours

Adieu l’amour…

In de nachttrein zitten geesten

Die naar me glimlachen als we over de weilanden gaan

In de nachttrein zijn er koninkrijken

En dan lawaai en dan Parijs aan het eind van de nacht

De herinneringen zo teder

kom om gehoord te worden

ik hoor

Ik hoor de stem van de betoverende golven

die diep in mijn hart raken

serenades

Ik hoor de droevige roep van de boten

En het lied van de vogels

Op het plein

Hier is de bevolkte lucht

Van zijn witte schapen

Zie de woelige zee

verontrustend schouwspel

Ik hoor de stad welterusten tegen me zeggen

En ik op het perron

Ik zeg vaarwel woorden zo goed als ik kan

In de nachttrein zijn er gezichten

Dromerige ogen, blond haar, gek haar

In de nachttrein, het landschap

Het is mist die zal dansen in de zeer zachte lucht

Zingen op de rivier

De bekende schaduwen

Ik hoor de woorden van onze dates

De jij vervangt de jij

Dat is het platteland...

Ik hoor je stap op straat

Als de dag voorbij is

ik ga met je mee

Hier zijn de weilanden, de bossen

Bij mij drink je

Hier is de stad die slaapt

In zijn gouden droom

Ik hoor je stem trillen van geluk

En ik hoor je hart kloppen

Vaarwel, mooie dagen

Tot ziens liefje...