Au fil des temps perdus - Charles Trenet

Au fil du temps perdu,

Tous deux on s´est connu,

Flânant sans trop savoir

Ce que cherchaient nos cœurs, un soir…

Dans l´ombre bleue des rues,

L´amour soudain parut

A nos visages surpris,

Surpris d´être aussitôt épris.

Adieu, adieu les inquiétudes,

Adieu, adieu les jours maudits,

Les noirs destins, la solitude.

Un peu d´bonheur nous fait crédit…

Amour, tu sais comment

Se trouvent tous les amants?

Béni, béni sois-tu,

Au fil du temps jamais perdu…

Adieu, adieu les inquiétudes,

Adieu, adieu les jours maudits,

Les noirs destins, la solitude,

Un peu d´bonheur nous fait crédit.

Amour, tu sais comment

Se trouvent tous les amants?

Béni, béni sois-tu,

Au fil du temps jamais perdu…

Over verloren tijd,

We kenden elkaar allebei,

Wandelen zonder al te veel te weten

Waar onze harten naar zochten, op een avond...

In de blauwe schaduw van de straten,

Plots verscheen er liefde

Tot onze verbaasde gezichten,

Verrast om meteen verliefd te zijn.

Vaarwel, vaarwel zorgen,

Vaarwel, vaarwel de vervloekte dagen,

Duister lot, eenzaamheid.

Een beetje geluk geeft ons de eer...

Ik hou van je weet hoe

Waar zijn alle geliefden?

Gezegend, gezegend bent u,

Na verloop van tijd nooit verspild...

Vaarwel, vaarwel zorgen,

Vaarwel, vaarwel de vervloekte dagen,

Duister lot, eenzaamheid,

Een beetje geluk geeft ons krediet.

Ik hou van je weet hoe

Waar zijn alle geliefden?

Gezegend, gezegend bent u,

Na verloop van tijd nooit verspild...