From the Inside - Chandeen

In the time of broken dreams, sorrow and the pain

It’s the hardest road to take, leading to nowhere

And I always know it’s the silent tear that’s running from your eye

And I always feel it’s the emptiness that’s growing from inside

Call the winds and call the seas to the saddest day

When the deepest shadows fall from the darkened sky

And forever love is leeding, haunting lonely bitterness

At the shore of doubtful thoughts, drowned into the fear

And I always know it’s the silent tear that’s running from your eye

And I always feel it’s the emptiness that’s growing from inside

And I always know it’s the silent tear that’s running from your eye

And I always feel it’s the emptiness that’s growing from inside

In de tijd van gebroken dromen, verdriet en pijn

Het is de moeilijkste weg om te nemen, die leidt naar nergens

En ik weet altijd dat het de stille traan is die uit je oog loopt

En ik heb altijd het gevoel dat het de leegte is die van binnenuit groeit

Roep de wind en roep de zeeën naar de droevigste dag

Wanneer de diepste schaduwen uit de donkere lucht vallen

En voor altijd is liefde leidende, beklijvende eenzame bitterheid

Aan de kust van twijfelachtige gedachten, verdronken in de angst

En ik weet altijd dat het de stille traan is die uit je oog loopt

En ik heb altijd het gevoel dat het de leegte is die van binnenuit groeit

En ik weet altijd dat het de stille traan is die uit je oog loopt

En ik heb altijd het gevoel dat het de leegte is die van binnenuit groeit