Tommelen på vekta - Cezinando

Alle barn er vakre, men vi er ikke barn lenger, jeg er ikke klar lenger

Jeg ble født i en tvangstrøye, alt for stor, og jeg hadde god tid

Jævla sakte ble den trangere

Noen ganger er moren min store steiner oppi skoen min, yeah

Hvorfor kan’kke jeg óg få litt av deg?

Hvorfor kan’kke jeg óg få si alt det du egentlig vil høre?

Hvorfor kan’kke jeg óg bare like deg?

Uten at det vises så åpenbart at jeg bare trenger nærhet

Natta stjeler alt jeg skulle og ville bli med meg, alt jeg gir til deg

Ringer meg når du er for full, da er jeg for høy til å si til deg

En gang klarte jeg det nesten på terrassen på den festen

Så bare hold meg, for noen andre kan gjøre resten

Ville bare ikke bli glemt av deg

Jeg malte med min bredeste pensel, jeg hadde tommelen på vekta

Noen ganger lurer jeg på om det er meg

Eller om det er du som har tatt på maske eller latt den falle

Alt jeg ikke husker

Alt var sant det kan’kke finnes på

Bare lov å ikke love noe igjen

Alt ble feil, yeah

I mitt speil, så vær så snill hvis du driver med sånt

Be litt for meg

Jeg sa…

Jeg sa, «Det va’kke snilt sagt», hun bare, «Jeg e’kke snill

Og jeg e’kke den jeg tror du vil»

Hvordan vet du så godt hva søylene tåler?

Så mye flammer i øyne så blå

Alt som jeg hadde tenkt ut og avtalt

Lot jeg bli til asfalt, for alt sagt ble svartmalt

Du bare, «Fuck you, Cez», jeg helte mer mot «Fuck alt»

Ingenting er lovet eller verdt alt, hvert fall

Var bare ikke hypp på å bli glemt av deg

Jeg malte med min bredeste pensel, jeg hadde tommelen på vekta

Ingen av oss vet, hvert fall ikke jeg

Hva, hvorfor og hvem vi er, ja

Alt jeg ikke husker

Alt var sant, det kan’kke finnes på

Bare lov å ikke love noe igjen

Alt ble feil, yeah

I mitt speil, så vær så snill hvis du driver med sånt

Be litt for meg

Alle kinderen zijn mooi, maar we zijn geen kinderen meer, ik ben er niet meer klaar voor

Ik ben geboren in een dwangbuis, veel te groot, en ik heb me goed geamuseerd

Verdomme langzaam werd het smaller

Soms zijn er grote stenen van mijn moeder in mijn schoen, yeah

Waarom kan ik niet ook een paar van jullie krijgen?

Waarom kan ik niet alles zeggen wat je echt wilt horen?

Waarom kan ik je niet gewoon leuk vinden?

Zonder dat het zo vanzelfsprekend lijkt dat ik gewoon nabijheid nodig heb

De nacht steelt alles wat ik zou moeten en wilde om met me mee te doen, alles wat ik je geef

Bel me als je te dronken bent, dan ben ik te luid om het je te vertellen

Een keer lukte het me bijna op het terras op dat feest

Dus houd me gewoon vast, want iemand anders kan de rest doen

Wilde gewoon niet door jou worden vergeten

Ik schilderde met mijn breedste penseel, ik had mijn duim op de weegschaal

Soms vraag ik me af of ik het ben

Of als jij het bent die het masker heeft opgezet of laat vallen

Alles wat ik me niet herinner

Alles was waar wat niet te vinden is

Gewoon toegestaan ​​om niets meer te beloven

Alles ging mis, ja

In mijn spiegel, alsjeblieft, als je dat doet

Bid een beetje voor mij

Ik zag…

Ik zei: "Dat is aardig", zei ze gewoon, "ik ben niet aardig

En ik ben niet degene die ik denk dat je wilt »

Hoe weet je zo goed wat de kolommen kunnen weerstaan?

Zoveel vlammen in de ogen zo blauw

Alles wat ik had bedacht en afgesproken

Ik heb er asfalt van gemaakt, want alles was zwart geverfd

Jij gewoon, "Fuck you, Cez", ik leunde meer naar "Fuck alles"

Niets is beloofd of alles waard, tenminste

Ik heb me gewoon niet gehaast om door jou te worden vergeten

Ik schilderde met mijn breedste penseel, ik had mijn duim op de weegschaal

Niemand van ons weet het, ik in ieder geval niet

Wat, waarom en wie we zijn, ja

Alles wat ik me niet herinner

Alles was waar, het is niet te vinden

Gewoon toegestaan ​​om niets meer te beloven

Alles ging mis, ja

In mijn spiegel, alsjeblieft, als je dat doet

Bid een beetje voor mij