Out in Sand - Cemetary

Once a child but now it’s fear

Feel the numb drawing near

Out of reach from human touch

What walks the earth now ain’t much

Left alone to claim the guilt

Out in sand my life’s been split

In my lungs grows the pain

Violet days won’t come again

The waiting act’s gone too far

The screen ic blank where we are

Dry as dust… (the thirst of few)

The days so numb that I once knew

Ooit een kind, maar nu is het angst

Voel de verdoving naderen

Buiten bereik van menselijke aanraking

Wat er nu op aarde rondloopt, is niet veel

Alleen gelaten om de schuld op te eisen

In het zand is mijn leven verdeeld

In mijn longen groeit de pijn

Violette dagen zullen niet meer komen

Het wachten is te ver gegaan

Het scherm is leeg waar we zijn

Droog als stof... (de dorst van weinigen)

De dagen zo gevoelloos die ik ooit kende