Donizetti: Amore e morte - Cecilia Bartoli, James Levine, Гаэтано Доницетти

Odi di un uom che muore,

odi l’estremo suon:

quest’appassito fiore

ti lascio, Elvira, in don.

Quanto prezioso ei sia

tu dei saperlo appien;

nel dì che fosti mia

te lo involai dal sen.

Simbolo allor d’affetto,

or pegno di dolor;

torna a posarti in petto

questo appassito fior.

E avrai nel cor scolpito,

se duro il cor non è,

come ti fu rapito,

come ritorna a te.

Je haat een stervende man,

je haat het extreme geluid:

deze verdorde bloem

Ik laat je, Elvira, in don.

Hoe kostbaar is hij

je weet het volledig;

op de dag dat je van mij was

Ik heb het van de sen naar jou gevlucht.

Een symbool van genegenheid,

of belofte van pijn;

kom terug om op je borst te rusten

deze verwelkte bloem.

En je zult in het gebeeldhouwde lichaam hebben,

als het hart niet hard is,

hoe hij werd ontvoerd,

zoals het bij je terugkomt.