The Garden - Cathedral

New light has formed, from the darkness torn

Of dust and sand, mankind is born

Our garden evergreen, it’s flowers, so serene

We sing along with birds naked, free

Our curiosity led us to a tree

We ate from it the fruits of poisoned destiny

Horns of goat, tongue of serpent

Head of dog, body of man

He has chosen to pervert God’s land

In his heaven

The Garden Of Unearthly Delights

Flowers of blood grow in love’s garden

Upon the black grass of betrothal

We have chosen to pervert God’s land

This our heaven

The Garden Of Unearthly Delights

Stillborn beauty greets the air

Cadaverous Butterfly draws near

Skullish face, scarlet wings

Eerie grace of death she brings

Haggard marble crosses bare

Entrance to her pesty lair

Skullish face, Vampire wings

Demon’s ace fluttering

Poisoned perfume leads you there

Carnivorous insect has you snared

Fallen prey, mesmerised

Skullish face eats your eyes

In steaming woodlands you awake

Eyes dripping blood

Rats digging a grave at your feet as

Storm clouds gather above

In earths garden, nature sings mans requiem

Damp, numb, lost on the cold ground

Whilst spiders explore your flesh

Raise your head from mossy stone and

Slimy dew on which you rest

In death’s sanction — all life’s beauty is its end

Witching moon burning — frozen sun ashamed to rise

Earth’s vampires thirsting — for a final taste of life

Flight of the reaper, coming back to greet man’s end

Cosmic Judge awakens, from his council we’re expelled

White dove on fire — flies into Azrael’s sky

Black-winged messiah — accepts man’s sacrifice

Flight of the reaper — he arrives at his promised land

Our funeral curator — cups the earth with skeletal hands

Dawn creeps on, as night withdraws

Orchid sun — rises paused

Buldophyllum, Barbigerum

Purpureoachis, Dyanum

Dendrochilum, Cobbianum

Orchis — Mascula

You pass the valley of death

Rejoin the ghoulish droll procession

You thought you had left

Orikifirus sends down hearses

From the kingdom of dead our sun

Whores to oblivion now are taken

To your promised land

Burning in the flames of pious self-shame

A pure, divine existence can’t be reborn again

For your virtue there is no reward

Grand illusions of a heaven flawed

Break the skeletal chain — to be reborn again

No lies, no shame, an existence profane

Celebrating our freedom

In this prison of God’s kingdom

Fireless sun, Morgue like planet

Deceased minds now control it

We have chosen to accept God’s land

This is our heaven

The Garden Of Unearthly Delights

Soldiers now walk through the streets so cold

Concrete walls, dark buildings fall

Our garden has turned grey, its beauty gone away

Earth became a grave for mature’s way

Seeds of decay have grown into today

Endtyme has come, all light fades away

Nieuw licht is gevormd, uit de duisternis verscheurd

Uit stof en zand wordt de mensheid geboren

Onze tuin groenblijvend, het zijn bloemen, zo sereen

We zingen mee met vogels naakt, gratis

Onze nieuwsgierigheid leidde ons naar een boom

We aten er de vruchten van het vergiftigde lot van

Geitenhoorns, slangentong

Hoofd van de hond, lichaam van de mens

Hij heeft ervoor gekozen om Gods land te verdraaien

In zijn hemel

De tuin der lusten

Bloemen van bloed groeien in de tuin van de liefde

Op het zwarte gras van de verloving

We hebben ervoor gekozen om Gods land te verdraaien

Dit is onze hemel

De tuin der lusten

Doodgeboren schoonheid begroet de lucht

Kadavervlinder nadert

Schedelachtig gezicht, scharlaken vleugels

Griezelige genade van de dood die ze brengt

Haggard marmeren kruizen kaal

Toegang tot haar smerige hol

Schedelachtig gezicht, Vampiervleugels

Demon's aas fladdert

Vergiftigd parfum leidt je daarheen

Vleesetend insect heeft je verstrikt

Gevallen prooi, gebiologeerd

Schedelachtig gezicht eet je ogen op

In dampende bossen word je wakker

Ogen druipend van bloed

Ratten graven een graf aan je voeten als

Boven komen onweerswolken samen

In de tuin van de aarde zingt de natuur het requiem van de mens

Vochtig, gevoelloos, verloren op de koude grond

Terwijl spinnen je vlees verkennen

Hef je hoofd op van bemoste steen en

Slijmerige dauw waarop je rust

In de sanctie van de dood - alle schoonheid van het leven is zijn einde

Behekste maanbranden — bevroren zon die zich schaamt om op te komen

De vampiers van de aarde dorsten naar een laatste smaak van het leven

Flight of the reaper, terugkomend op het einde van de begroeting

Kosmische Rechter ontwaakt, uit zijn raad zijn we verdreven

Witte duif in vuur en vlam - vliegt de lucht van Azrael in

Zwartvleugelige messias — aanvaardt het offer van de mens

Vlucht van de maaier - hij komt aan op zijn beloofde land

Onze begrafenis curator — bekers de aarde met skeletachtige handen

De dageraad kruipt voort, terwijl de nacht zich terugtrekt

Orchideezon — komt op gepauzeerd

Buldophyllum, Barbigerum

Purpureoachis, Dyanum

Dendrochilum, Cobbianum

Orchis — Mascula

Je passeert de vallei van de dood

Sluit je weer aan bij de griezelige koddige processie

Je dacht dat je weg was

Orikifirus stuurt lijkwagens neer

Van het koninkrijk van de doden onze zon

Hoeren zijn nu in de vergetelheid geraakt

Naar je beloofde land

Brandend in de vlammen van vrome zelfschaamte

Een puur, goddelijk bestaan ​​kan niet opnieuw worden geboren

Voor je deugd is er geen beloning

Grote illusies van een hemel met gebreken

Breek de skeletketen — om opnieuw herboren te worden

Geen leugens, geen schaamte, een godslasterlijk bestaan

Onze vrijheid vieren

In deze gevangenis van Gods koninkrijk

Vuurloze zon, lijkenhuis als planeet

Overleden geesten beheersen het nu

We hebben ervoor gekozen om Gods land te accepteren

Dit is onze hemel

De tuin der lusten

Soldaten lopen nu zo koud door de straten

Betonnen muren, donkere gebouwen vallen

Onze tuin is grijs geworden, de schoonheid is verdwenen

De aarde werd een graf voor de manier van volwassenen

Zaden van verval zijn uitgegroeid tot vandaag

Endtyme is gekomen, al het licht vervaagt