Dishwater Blonde - Carpe Diem, Willy Porter

I see them argue

The way that we used to

He’s got his head in his heads

She’s staring at her shoes

Her spirits talking but her body’s standing in the way

Her spirits talking…

We were thieves under that blanket

Like magnet poles

Pulling out the poison

From deep within our soles

I was a blind man

Reading your body like Braille

I was a blind man

I thought I heard you say

Something beautiful in your own way

You were softening

Floating on the breeze

Of my memories

We live with our eyes half open

The sun spinning 'round the room

In the wisdom of words unspoken

You said

Something beautiful in your own way

Something truthful

You were softening

Floating on the breeze

Of my memories

Something beautiful

Something truthful

I hear a softening

Floating on the breeze

Of my memories

Ik zie ze ruzie maken

Zoals we vroeger deden

Hij heeft zijn hoofd in zijn hoofd

Ze staart naar haar schoenen

Haar geest praat, maar haar lichaam staat in de weg

Haar geesten praten...

We waren dieven onder die deken

Zoals magneetpolen

Het gif eruit halen

Van diep in onze zolen

Ik was een blinde man

Je lichaam lezen zoals braille

Ik was een blinde man

Ik dacht dat ik je hoorde zeggen

Iets moois op jouw manier

Je was aan het verzachten

Drijvend op de wind

Van mijn herinneringen

We leven met onze ogen half open

De zon draait 'rond de kamer'

In de wijsheid van onuitgesproken woorden

Jij zei

Iets moois op jouw manier

Iets waarheidsgetrouws

Je was aan het verzachten

Drijvend op de wind

Van mijn herinneringen

Iets moois

Iets waarheidsgetrouws

Ik hoor een verzachting

Drijvend op de wind

Van mijn herinneringen