The Scope Of Obsession - Carnifex

Eternal damnation, I feel the worst is yet to come.

Breathe new life into this hollow cage.

A heart that’s left undone.

The grief of a fallen legion,

A winterscape painted red with blood.

Watch as it spills from my lips to this page.

The lines of truth blurred into shades of gray.

Her lips so soft, oh mistress of hell she comforts me.

You hear me scream these words but do you know what they really mean?

You see the pain inside me but do you know what I’ve really seen?

As slowly rot and my flesh becomes ashes,

like the flames from a burning body, or the waves of an endless sea.

I’m gasping for breath all i really want is death.

Turn your back on the world and say goodbye to all of this.

Turn your back on the world and no one will ever notice.

These are just scattered ashes, this is my name spoken in past tense.

Turn your back on the world and no one will ever notice.

I can hear twilight’s swan song play, I can feel sorrow’s arms holding me in my

grave.

I can hear twilight’s swan song play, I can feel sorrow’s arms holding me in my

grave.

These songs belongs to the hearts of the dead, her words left to rot inside my

head.

Here I stand at the edge of winter where frozen still life begins to thaw.

Death extols my emptiness behind my thoughts.

Buried alive for all too see.

A grave without a name is where you’ll find me.

My fall from heaven.

The scope of obsession.

Eeuwige verdoemenis, ik voel dat het ergste nog moet komen.

Blaas nieuw leven in deze holle kooi.

Een hart dat ongedaan is gemaakt.

Het verdriet van een gevallen legioen,

Een winterlandschap rood geverfd met bloed.

Kijk hoe het van mijn lippen naar deze pagina druppelt.

De waarheidslijnen vervaagden in grijstinten.

Haar lippen zo zacht, oh meesteres van de hel dat ze me troost.

Je hoort me deze woorden schreeuwen, maar weet je wat ze echt betekenen?

Je ziet de pijn in mij, maar weet je wat ik echt heb gezien?

Zoals langzaam rotten en mijn vlees as wordt,

als de vlammen van een brandend lichaam, of de golven van een eindeloze zee.

Ik snak naar adem, het enige wat ik echt wil is de dood.

Keer de wereld de rug toe en zeg vaarwel tegen dit alles.

Keer de wereld de rug toe en niemand zal het ooit merken.

Dit is slechts verstrooide as, dit is mijn naam uitgesproken in de verleden tijd.

Keer de wereld de rug toe en niemand zal het ooit merken.

Ik kan de zwanenzang van de schemering horen spelen, ik kan de armen van verdriet voelen die me in mijn

graf.

Ik kan de zwanenzang van de schemering horen spelen, ik kan de armen van verdriet voelen die me in mijn

graf.

Deze liedjes behoren tot de harten van de doden, haar woorden zijn achtergelaten om te rotten in mijn

hoofd.

Hier sta ik aan de rand van de winter waar het bevroren stilleven begint te ontdooien.

De dood prijst mijn leegte achter mijn gedachten.

Levend begraven voor al te zien.

Een graf zonder naam is waar je me zult vinden.

Mijn val uit de hemel.

De reikwijdte van de obsessie.