The Liars Funeral - Carnifex

So typical, so ritual.

My sweetest memories lost in time.

Twisted and forgotten I’m searching for what everyone seems to find.

So typical, so ritual.

Twisted and forgotten I’m searching for what everyone seems to find.

The past is the present and the future’s just more absence.

I’m body without blood.

I’m digging a grave just for one.

This is a heart without a pulse and my inner demons won.

Somehow I knew I’d never see that second life.

Somehow I knew I’d die empty inside.

I should have been a liar because I’ve got a lot to hide.

I should have ate your heart because I can’t feel mine.

I should have been a liar because I’ve got a lot to hide.

I should have ate your heart because I can’t feel mine.

I should have ate your heart because I can’t feel mine.

The next time we meet you’ll have to tell my heart to beat.

The next time we meet you’ll have to tell me to breath.

Sewing your mouth shut, I promise this is better for both of us.

No more tasting the past in the back of my throat, just a coffin full of lies

and a preacher spewing one sick joke.

So typical, so ritual.

Twisted and forgotten I’m searching for what everyone seems to find.

I should have ate your heart because I can’t feel mine.

I should have ate your heart.

Zo typisch, zo ritueel.

Mijn mooiste herinneringen verloren in de tijd.

Verdraaid en vergeten ben ik op zoek naar wat iedereen lijkt te vinden.

Zo typisch, zo ritueel.

Verdraaid en vergeten ben ik op zoek naar wat iedereen lijkt te vinden.

Het verleden is het heden en de toekomst is gewoon meer afwezigheid.

Ik ben lichaam zonder bloed.

Ik graaf een graf alleen voor één.

Dit is een hart zonder hartslag en mijn innerlijke demonen hebben gewonnen.

Op de een of andere manier wist ik dat ik dat tweede leven nooit zou zien.

Op de een of andere manier wist ik dat ik leeg van binnen zou sterven.

Ik had een leugenaar moeten zijn, want ik heb veel te verbergen.

Ik had je hart moeten opeten omdat ik het mijne niet kan voelen.

Ik had een leugenaar moeten zijn, want ik heb veel te verbergen.

Ik had je hart moeten opeten omdat ik het mijne niet kan voelen.

Ik had je hart moeten opeten omdat ik het mijne niet kan voelen.

De volgende keer dat we elkaar ontmoeten, moet je mijn hart laten kloppen.

De volgende keer dat we elkaar ontmoeten, moet je zeggen dat ik moet ademen.

Je mond dichtnaaien, ik beloof je dat dit beter is voor ons allebei.

Nooit meer het verleden achter in mijn keel proeven, alleen een kist vol leugens

en een prediker die een zieke grap uitspuwt.

Zo typisch, zo ritueel.

Verdraaid en vergeten ben ik op zoek naar wat iedereen lijkt te vinden.

Ik had je hart moeten opeten omdat ik het mijne niet kan voelen.

Ik had je hart moeten opeten.