Louanges - Caravane

J’vais planer au-dessus des ailes d’un ange

Dans la lumière, sur le point de non-retour

Mes plumes s’envoleront doucement dans les airs

J’me laisserai entrer pour une fois dans la danse

Ils essaieront de me gorger d'étoiles mortes

De me reconstruire à leur image

Jusqu'à c’que je ne ressente plus rien

C’est dans leurs rituels que j’oublierai mon nom

Je me prosternerai devant leurs dieux

J’apprendrai aux jeunes oiseaux à chanter les louanges

Après mon corps, après mes yeux, la mer

Après mon corps, après mes yeux, la mer entre les deux

Ik zal zweven boven de vleugels van een engel

In het licht, op het punt van geen terugkeer

Mijn veren zullen zachtjes door de lucht vliegen

Ik laat mezelf voor een keer in de dans

Ze zullen proberen me vol te proppen met dode sterren

Om mij te herbouwen naar hun beeld

Tot ik niets meer voel

Het is in hun rituelen dat ik mijn naam zal vergeten

Ik zal buigen voor hun goden

Ik zal de jonge vogels leren om lof te zingen

Naar mijn lichaam, naar mijn ogen, de zee

Naar mijn lichaam, naar mijn ogen, de zee ertussen