Einfühlungsvermögen - Burzum

The gods have just managed to tie Fanjariho to the ground.

Tiw

lost his right hand during the process;

it was the wolf’s

security, a guarantee he would not be tricked;

but he was indeed.

His jaw has been bolted to the ground with a broadsword, and foam

runs from his mouth in two rivers.

The rivers Wan and Wil — of hope and will.

The gods are laughing in joy, and walk happily

back towards their home;

the terrible wolf has been rendered

harmless.

Only Tiw is left, bleeding heavily from the wrist,

watching the suffering of the wolf, as it twists its body in torment.

He looks into the eyes of Fanjariho and sees its very

soul, its pain and sorrow;

its dreadful faith.

Getting up, he walks back to Eron to let her heal his wound, stop his bleeding.

Now he knows what it is like to see into the eyes of Fire.

He will never be the same again, he did not only lose his hand, when

on the island with the wolf.

De goden zijn er net in geslaagd om Fanjariho aan de grond te binden.

Tiw

verloor zijn rechterhand tijdens het proces;

het was van de wolf

veiligheid, een garantie dat hij niet misleid zou worden;

maar dat was hij inderdaad.

Zijn kaak is met een slagzwaard op de grond geschroefd en schuim

stroomt uit zijn mond in twee rivieren.

De rivieren Wan en Wil - van hoop en wil.

De goden lachen van vreugde en lopen gelukkig

terug naar hun huis;

de verschrikkelijke wolf is weergegeven

ongevaarlijk.

Alleen Tiw is over, hevig bloedend uit de pols,

kijken naar het lijden van de wolf, terwijl hij zijn lichaam in kwelling draait.

Hij kijkt in de ogen van Fanjariho en ziet zijn zeer

ziel, zijn pijn en verdriet;

zijn vreselijke geloof.

Hij staat op en loopt terug naar Eron om haar zijn wond te laten genezen en zijn bloeden te laten stoppen.

Nu weet hij hoe het is om in de ogen van Vuur te kijken.

Hij zal nooit meer dezelfde zijn, hij verloor niet alleen zijn hand, toen...

op het eiland met de wolf.