Jeg faller - Burzum

Høyt deroppe står jeg i tiden;

I den grønne, vakre og varme

Sterke trekronen, i hvite skyer

Omgitt av de vakre og vennlige få

Jeg faller

Helt ned

Høyt deroppe står jeg i tiden;

I toppen av verdenstreets krone

Fra høyt deroppe faller jeg fra tiden;

Ned i det bunnløse, tomme og tidløse

I fallet endrer treets bark form

Grener og kvister, løv og nøtter

Farrer forbi meg i voldsom fart

Røttene og marken nærmer seg

Tiden min renner bort og ned til et annet sted

Inn i døden, ut fra døden

Inn i livet, ut fra livet

Nedover og over elven

Som ingen kilde har

Inn i mørket, ut fra mørket;

Inn i kulden, ut fra kulden

Gjennom tiden, ut fra tiden;

Derinne hvor guddommene smiler

Jeg drikker fra glemselens elv

Ror tørrskodd over hatets hav;

Seiler med vinden i ryggen

Til maktenes ende, begynnelse og mening

Hoog daarboven sta ik in de tijd;

In het groen, mooi en warm

Sterke boomkroon, in witte wolken

Omringd door de mooie en vriendelijke paar

Ik val

Helemaal naar beneden

Hoog daarboven sta ik in de tijd;

Aan de top van de kroon van de wereldboom

Van hoog daar val ik uit de tijd;

Naar beneden in het bodemloze, leeg en tijdloos

In de herfst verandert de bast van de boom van vorm

Takken en twijgen, bladeren en noten

In razend tempo langs me heen

De wortels en de grond naderen

Mijn tijd stroomt weg en naar een andere plaats

In de dood, uit de dood

In het leven, uit het leven

Beneden en over de rivier

die geen enkele bron heeft

In de duisternis, uit de duisternis;

In de kou, uit de kou

Door de tijd, uit de tijd;

Daar waar de goden glimlachen

Ik drink uit de rivier van vergetelheid

Rij droog geschoeid over de zee van haat;

Zeilen met de wind in de rug

Naar het einde, het begin en de betekenis van macht