A Lost Forgotten Sad Spirit - Burzum

The fire in the sky is extinguished

Blue waters no longer cry

The dancing of trees has stopped

The stream of freshness from cold winds

Exists no longer

The rain has stopped to drip

From the sky

Still dripping exists

From the veins of a nearly dead boy

Once there was hatred

Once there was cold

Now

There is only

A dark stone tomb

With an altar

An altar which

Serves as a bed

A bed of eternal sleep

The dreams of the human in sleep

Are dreams of relief

A gate out of hell

Into the void of death

Yet undisturbed

The human sleep

And one day

Will the grave be unlocked

And the soul

Must return to his world

But this time as

A lost forgotten sad spirit

Doomed

To haunt

Endlessly

Het vuur in de lucht is gedoofd

Blauwe wateren huilen niet meer

Het dansen van bomen is gestopt

De stroom van frisheid van koude wind

Bestaat niet meer

De regen is gestopt om te druppelen

Vanuit de lucht

Er druipt nog steeds

Uit de aderen van een bijna dode jongen

Er was eens haat

Er was eens koud

nutsvoorzieningen

Er is enkel

Een donkere stenen tombe

Met een altaar

Een altaar dat

Dient als bed

Een bed van eeuwige slaap

De dromen van de mens in slaap

Zijn dromen van opluchting?

Een poort uit de hel

In de leegte van de dood

Toch ongestoord

De menselijke slaap

En op een dag

Wordt het graf ontgrendeld?

en de ziel

Moet terugkeren naar zijn wereld

Maar deze keer als

Een verloren vergeten droevige geest

gedoemd

Jagen

Eindeloos