Parecemos tontos - Bunbury

Con este traje de frió en la oscuridad

Frente a un abismo de once dimensiones

Al que lanzar al azar todo lo que no queramos cargar encima

Deseos tan ligeros como promesas

Una voluntad tan liviana como escasa

Y la sospecha persistente e impertinente

Aunque traten siempre de disimular

Acciones y facciones

Que no me convencen

Y el reflejo en el espejo está loco de atar

Todo este abanico de pantomimas

Todas las risas todas las rimas

No conseguirán engañarnos a todos

Aunque a veces parecemos tontos

No conseguirán engañarnos a todos

A todos no

En noche cerrada entran todas las moscas

Y nos bañamos en el mar la mar de bien

Mas allá donde no alcanza la vista

Llagaban mis expectativas

Un tejido de elucubraciones de teorías

En universal galimatías

Marionetas de agua a la deriva

Bailando a lomos de oleajes de surf

No conseguirán engañarnos a todos

Aunque a veces parecemos tontos

No conseguirán engañarnos a todos

A todos no

Que ruido hace

Un hombre que se quiebra en soledad

Que cobijo encontrara

En la sombra de un mal pensamiento

Intentan desplumar nuestras alas

Como si fueran un casino de las vegas

Que saliera el conejo del sombrero

Desbordando la copa de la incredulidad

No conseguirán engañarnos a todos

Aunque a veces parecemos tontos

No conseguirán engañarnos a todos

A todos no

Met dit pak cold in the dark

Geconfronteerd met een elfdimensionale afgrond

Waarheen we willekeurig alles gooien waar we niet op willen laden

Wensen zo licht als beloften

Een wil zo licht als schaars

En de aanhoudende en brutale verdenking

Hoewel ze zich altijd proberen te verbergen

Acties en facties

dat overtuig me niet

En de reflectie in de spiegel is te gek

Al deze fan van pantomimes

Al het gelach, alle rijmpjes

Ze zullen ons niet allemaal voor de gek kunnen houden

Hoewel we soms dwaas lijken

Ze zullen ons niet allemaal voor de gek kunnen houden

niet iedereen

In een gesloten nacht komen alle vliegen binnen

En we baden in de zee, de zee van het goede

Voorbij waar het oog niet kan reiken

mijn verwachtingen zijn aangekomen

Een weefsel van lucubraties van theorieën

In universeel gebrabbel

Drijvende waterpoppen

Dansen op de rug van surfgolven

Ze zullen ons niet allemaal voor de gek kunnen houden

Hoewel we soms dwaas lijken

Ze zullen ons niet allemaal voor de gek kunnen houden

niet iedereen

wat voor geluid maakt het?

Een man die bezwijkt in eenzaamheid

Welke opvang vind je?

In de schaduw van een slechte gedachte

Ze proberen onze vleugels te plukken

Alsof ze een casino in Las Vegas zijn

Laat het konijn uit de hoed

De beker van ongeloof overstromend

Ze zullen ons niet allemaal voor de gek kunnen houden

Hoewel we soms dwaas lijken

Ze zullen ons niet allemaal voor de gek kunnen houden

niet iedereen