El Rescate - Bunbury

Desde la plaza de armas de un lugar cualquiera

Te escribo una carta para que tú sepas

Lo que ya sabías, aunque no lo dijeras

Espero que llegue a tus manos y, que no la devuelvas

Que pagues el rescate que abajo te indico

Yo tampoco me explico, por qué no acudí antes a ti

Pero nadie puede salvarme, nadie sabe lo que sabes

Y tampoco entregarían lo que vale mi rescate

No hay dinero, ni castillos, ni avales, ni talonarios

No hay en este mundo, -aunque parezca absurdo-

Ni en planetas por descubrir, lo que aquí te pido

Y no te obligo a nada que no quieras

Las fuerzas me fallan, mis piernas no responden;

Te conocen, pero no llegan a ti

Decidí por eso mismo, un mecanismo de defensa

Y presa como está mi alma, con la calma suficiente

Ser más fuerte, y enfrentarme cuanto antes a la verdad

Sin dudar un segundo, lo asumo, sólo tú puedes pagar el rescate

Devuélveme el amor que me arrebataste

O entrégaselo, lo mismo me da, al abajo firmante;

Pues no hay en este mundo, -aunque parezca absurdo-

Ni en planetas por descubrir, lo que aquí te pido

Y no te obligo a nada que no quieras

Las fuerzas me fallan, mis piernas no responden;

Te conocen, pero no llegan a ti

Y no te obligo a nada que no quieras

Las fuerzas me fallan, mis piernas no responden;

Te conocen, pero no llegan a ti

(gracias a Iván por esta letra)

Vanaf het paradeterrein van elke plaats

Ik schrijf je een brief zodat je het weet

Wat je al wist, ook al heb je het niet gezegd

Ik hoop dat het je handen bereikt en dat je het niet teruggeeft

Dat je het losgeld betaalt dat ik hieronder aangeef

Ik leg mezelf ook niet uit, waarom ik niet eerder naar je toe kwam

Maar niemand kan me redden, niemand weet wat jij weet

En ze zouden ook niet leveren wat mijn losgeld waard is

Er is geen geld, geen kastelen, geen aantekeningen, geen chequeboekjes

Er is niet in deze wereld, -hoewel het misschien absurd lijkt-

Zelfs niet op onontdekte planeten, wat ik hier van je vraag

En ik dwing je niet tot iets dat je niet wilt

Mijn kracht laat me in de steek, mijn benen reageren niet;

Ze kennen je, maar ze bereiken je niet

Daar heb ik voor gekozen, een afweermechanisme

En prooi zoals mijn ziel is, rustig genoeg

Wees sterker en zie de waarheid zo snel mogelijk onder ogen

Zonder enige aarzeling, neem ik aan, alleen jij kunt het losgeld betalen

Geef me de liefde terug die je van me nam

Of bezorg het, het maakt mij niet uit, bij ondergetekende;

Nou, er is niet in deze wereld, -hoewel het misschien absurd lijkt-

Zelfs niet op onontdekte planeten, wat ik hier van je vraag

En ik dwing je niet tot iets dat je niet wilt

Mijn kracht laat me in de steek, mijn benen reageren niet;

Ze kennen je, maar ze bereiken je niet

En ik dwing je niet tot iets dat je niet wilt

Mijn kracht laat me in de steek, mijn benen reageren niet;

Ze kennen je, maar ze bereiken je niet

(met dank aan Iván voor deze teksten)