Don't Know Who to Pray to Anymore - Bumblefoot

Once upon a time a child

Grew up too fast, went runnin' wild

Now he don’t know who to pray to anymore

I once thought God was good and kind

Then Mother Nature blew my mind

And left my broken body on the floor

Now I don’t know who to pray to anymore

But when the world gets real

And I start to feel

The first thing I do

Is turn to you

And then pull away

Until comes the day

Where I just can’t live

And learn to forgive

I’ve got a song that needs to be sung

But I don’t know who to play to anymore

We bet away what’s in our hand

And then we’re told it was the plan

They say all’s fair, but someone’s keeping score

I’ve seen it all, I’ve seen the lies

False promises for compromise

Fought every battle, but still I lost the war

Now I don’t know who to pray to anymore

But when the world gets real

And I start to feel

The first thing I do

Is turn to you

And then pull away

Until comes the day

Where I just can’t live

And learn to forgive

I know I’ve changed

Can’t find my way

When all is dark

Or is it my heart

That won’t come to the light

I’m bad to myself

As a show for you to see

So maybe you’ll agree

That you should have been there more for me

Got an old guitar that needs to be strung

But I don’t know who to play to anymore

So why should I still believe

When everyone’s out to deceive

And all our dreams get washed back on the shore

And fate will prove to be most cruel

Yet hope remains for the helpless fool

Pawns of selfish right & righteous wrong

No I don’t know who to pray to anymore

I don’t know who to pray to anymore

Er was eens een kind

Groeide te snel op, werd wild

Nu weet hij niet meer tot wie hij moet bidden

Ik dacht ooit dat God goed en aardig was

Toen blies Moeder Natuur mijn geest

En liet mijn gebroken lichaam op de grond liggen

Nu weet ik niet meer tot wie ik moet bidden

Maar als de wereld echt wordt

En ik begin te voelen

Het eerste wat ik doe

Is zich tot jou gekeerd?

En dan wegtrekken

Tot de dag komt

Waar ik gewoon niet kan wonen

En leer vergeven

Ik heb een nummer dat gezongen moet worden

Maar ik weet niet meer tegen wie ik moet spelen

We wedden weg wat we in de hand hebben

En dan wordt ons verteld dat dit het plan was

Ze zeggen dat alles eerlijk is, maar iemand houdt de score bij

Ik heb het allemaal gezien, ik heb de leugens gezien

Valse beloften voor compromis

Ik heb elke strijd gevochten, maar toch verloor ik de oorlog

Nu weet ik niet meer tot wie ik moet bidden

Maar als de wereld echt wordt

En ik begin te voelen

Het eerste wat ik doe

Is zich tot jou gekeerd?

En dan wegtrekken

Tot de dag komt

Waar ik gewoon niet kan wonen

En leer vergeven

Ik weet dat ik ben veranderd

Kan mijn weg niet vinden

Als alles donker is

Of is het mijn hart?

Dat komt niet aan het licht

Ik ben slecht voor mezelf

Als een show voor jou om te zien

Dus misschien ben je het ermee eens

Dat je er meer voor me had moeten zijn

Heb je een oude gitaar die bespannen moet worden?

Maar ik weet niet meer tegen wie ik moet spelen

Dus waarom zou ik nog steeds geloven?

Als iedereen erop uit is om te bedriegen

En al onze dromen worden teruggespoeld aan de kust

En het lot zal het meest wreed blijken te zijn

Toch blijft er hoop voor de hulpeloze dwaas

Pionnen van egoïstisch goed en rechtvaardig kwaad

Nee, ik weet niet meer tot wie ik moet bidden

Ik weet niet meer tot wie ik moet bidden