Istanbul - Budo

Loved one

Even his wife don’t know his name

Pulled forth

Distracted time and time again

Searching turns to longing and confused with growing old

He’s growing up

He’s getting worse

Born to love

Those wires crossed bridges without sight

No faces all the shepards look like clouds

Inside the multiple loving memories of family and friends

He’s moving on

He’s standing still

Gave it time

But all that pressure seems to build

Inside the mirror plated walls of his ideas

Always racing, never winning

Chasing Mary in the snow

She isn’t there

She’s far from home

And now he’s old

Too far along to even hope

Paper maché disintegrates out in the rain

He’s just a skeleton of dreams

Left at the mercy of the breeze

He feels so sad

He doesn’t know

Alone

Dierbare

Zelfs zijn vrouw kent zijn naam niet

Uitgetrokken

Keer op keer afgeleid

Zoeken verandert in verlangen en verward met oud worden

Hij groeit op

Hij wordt erger

Geboren om lief te hebben

Die draden staken bruggen over zonder zicht

Geen gezichten, alle herders zien eruit als wolken

In de vele liefdevolle herinneringen van familie en vrienden

Hij gaat verder

Hij staat stil

Gaf het tijd

Maar al die druk lijkt toe te nemen

Binnen de gespiegelde muren van zijn ideeën

Altijd racen, nooit winnen

Mary achtervolgen in de sneeuw

Ze is er niet

Ze is ver van huis

En nu is hij oud

Te ver om zelfs maar te hopen

Papier-maché valt uiteen in de regen

Hij is gewoon een skelet van dromen

Overgeleverd aan de gratie van de bries

Hij voelt zich zo verdrietig

Hij weet het niet

Alleen