First Love - BTS

내 기억의 구석

한 켠에 자리잡은 갈색 piano

어릴 적 집 안의 구석

한 켠에 자리잡은 갈색 piano

그때 기억해

내 키보다 훨씬 더 컸던

갈색 piano 그게 날 이끌 때

널 우러러보며 동경했었네

작은 손가락으로 널 어루만질 때

I feel so nice mom I feel so nice

그저 손 가던 대로 거닐던 건반

그땐 너의 의미를 몰랐었네

바라보기만 해도 좋았던 그때

그때 기억해 초등학교 무렵

내 키가 너의 키보다

더 커졌던 그때

그토록 동경했던 널 등한시하며

백옥 같던 건반 그 위

먼지가 쌓여가며

방치됐던 니 모습

그때도 몰랐었지

너의 의미 내가 어디 있든

넌 항상 그 자릴

지켰으니 그런데 그게

마지막이 될 줄 몰랐네

이대론 가지 마 you say

내가 떠나도 걱정은 하지 마

넌 스스로 잘 해낼 테니까

널 처음 만났던 그때가 생각나

어느새 훌쩍 커버렸네 니가

우리 관계는 마침표를 찍지만

절대 내게 미안해 하지 마

어떤 형태로든

날 다시 만나게 될 거야

그때 반갑게 다시 맞아줘

그때 기억해 까맣게 잊고 있었던

널 다시 마주했던 때 14살 무렵

어색도 잠시 다시 널 어루만졌지

긴 시간 떠나있어도

절대 거부감 없이

날 받아줬던 너

Without you I am nothing

새벽을 지나서 둘이서

함께 맞는 아침

영원히 너는 나의 손을 놓지 마

나도 다시 널 놓지 않을 테니까

그때 기억해 나의 십대의 마지막을

함께 불태웠던 너 그래 한 치 앞도

뵈지 않던 그때 울고 웃고

너와 함께여서 그 순간조차

이제는 추억으로

박살난 어깰 부여잡고 말했지

나 더 이상은 진짜 못하겠다고

포기하고 싶던 그때마다

곁에서 넌 말했지

새꺄 너는 진짜 할 수 있다고

그래 그래 그때 기억해

지치고 방황했었던

절망의 깊은 수렁에 빠졌던 그때

내가 널 밀어내고

널 만난 걸 원망해도

넌 꿋꿋이 내 곁을 지켰지

말 안 해도

그러니 절대 너는 내 손을 놓지 마

두 번 다시 내가 널

놓지 않을 테니까

나의 탄생 그리고 내 삶의 끝

그 모든 걸 지켜볼 너일 테니까

내 기억의 구석

한 켠에 자리잡은 갈색 piano

어릴 적 집 안의 구석

한 켠에 자리잡은 갈색 piano

hoekje van mijn geheugen

Een bruine piano aan de zijkant

De hoek van mijn ouderlijk huis

Een bruine piano aan de zijkant

onthoud dan

veel groter dan mijn lengte

Bruine piano als dat me leidt

Ik keek naar je op en bewonderde je

Als ik je streel met mijn pink

Ik voel me zo aardig mam, ik voel me zo aardig

Het toetsenbord waar ik altijd op liep

Ik wist toen niet wat je bedoelde

Toen het goed was om naar je te kijken

Ik herinner me toen, toen ik op de lagere school zat

mijn lengte is groter dan jouw lengte

toen het groter werd

Ik heb je verwaarloosd, naar wie ik zo verlangde

Boven het witte jade-achtige toetsenbord

stof hoopt zich op

De manier waarop je werd achtergelaten

Ik wist het toen niet

jouw betekenis waar ik ook ben

je zal er altijd zijn

Ik heb het bewaard, maar dat?

Ik wist niet dat het de laatste zou zijn

Ga niet zo, zeg je

Maak je geen zorgen als ik wegga

want je doet het zelf

Ik herinner me de eerste keer dat ik je ontmoette

Je bent al gegroeid

Onze relatie loopt op z'n einde

heb nooit medelijden met mij

in elke vorm

je zult me ​​weer zien

Groet me dan weer

Ik herinner me die tijd, ik was het helemaal vergeten

Toen ik je weer ontmoette, rond de leeftijd van 14

Ook al was het onwennig, ik heb je weer even aangeraakt

Ook als je lang weg bent

nooit in ontkenning

je accepteerde me

Zonder jou ben ik niets

Na de dageraad, wij tweeën

ochtend samen

Voor altijd laat je mijn hand niet los

Ik laat je niet meer gaan

Ik herinner me de laatste dagen van mijn tienerjaren

Jij, die samen brandde, zelfs een centimeter verder

Toen we elkaar niet zagen, hebben we gehuild en gelachen

Bij jou zijn, zelfs op dat moment

nu als herinnering

Ik pakte mijn verbrijzelde schouder en zei:

Ik kan het echt niet meer

Elke keer dat ik wilde opgeven

naast jou zei je

nigga dat kan je echt

ja ja onthoud dat

moe en zwervend

Toen ik in de diepten van wanhoop viel

ik duw je weg

Zelfs als ik het vervelend vind je te ontmoeten

je stond aan mijn zijde

zelfs als je niet spreekt

Dus laat mijn hand nooit los

nog twee keer ik hou van je

ik laat niet los

mijn geboorte en het einde van mijn leven

Omdat jij het bent die alles zal bekijken

hoekje van mijn geheugen

Een bruine piano aan de zijkant

De hoek van mijn ouderlijk huis

Een bruine piano aan de zijkant