Engulfed - Brothertiger

Satin shadow

These eyes couldn’t capture

Forgetting myself

As the days are running faster

Connecting the edge

Of a life to another

Sending the echoes

Of an essence rediscovered

Calling out again

To the silence of the deep wood

Looking at the world with a new light

Following the fallen leaves

That drift along the water

I can hardly recognize

What I am on the inside

You could stay but I don’t care

Enough for anything in this life

These days I’m unaware of what

Is really deep inside

Faded, fallen

I’m engulfed in emotion

Your careless calling

Is alive with devotion

The sudden silence

Deviates from the steady sound

I’m flooded with defiance

As the echo races all around

Coming to the edge of the forest

In the deep wood

Looking at the world with a new light

Following the voices

That are drifting through the water

I can hardly recognize

What I am on the inside

Satijnen schaduw

Deze ogen konden niet vangen

mezelf vergeten

Omdat de dagen sneller gaan

De rand verbinden

Van een leven voor een ander

De echo's verzenden

Van een essentie herontdekt

Weer bellen

Naar de stilte van het diepe woud

Met een nieuw licht naar de wereld kijken

De gevallen bladeren volgen

Dat drijven langs het water

Ik kan het bijna niet herkennen

Wat ik van binnen ben

Je zou kunnen blijven, maar het kan me niet schelen

Genoeg voor alles in dit leven

Tegenwoordig weet ik niet meer wat?

Zit echt diep van binnen

Vervaagd, gevallen

Ik ben verzonken in emotie

Je onzorgvuldige roeping

Leeft met toewijding

De plotselinge stilte

Afwijkt van het constante geluid

Ik ben overspoeld met verzet

Terwijl de echo overal in het rond raast

Naar de rand van het bos komen

In het diepe bos

Met een nieuw licht naar de wereld kijken

De stemmen volgen

Die door het water drijven

Ik kan het bijna niet herkennen

Wat ik van binnen ben