Emblas Saga - Brothers of Metal

Ek dreyma umb eldr

Ek dreyma umb dauðl

Hvar stjornur hrjóða grima himinn

Eldr ok dauðl — myrkr ok rauða

Tveir andill þú hafa

O grima þǫgn

In the beginning there was only darkness

Of icy mist and smoke

A darkness so completely dark

By war and death invoked

Sparkling flames would dare to reach

Across the arid void

And melt the rim of ice and frost

That framed it from the north

Oh, the birth of gods, the fall of foes

Oh, children of the tree

Now listen close, and hear the truth

Of how you came to be

First was the giant, Ymir his name

Then the cow Auðumbla, out of the melting ice they came

From Ymirs' palm another pair of giants, born and bred

Then left and right, his feet would mate to birth a child with several heads

Auðumbla fed on frost in all her pride and grace

She woke the very first of gods by licking on his face

She ate away the icy cage that held him in his fury

A man of beauty and of might by the name of Burí

Burí somehow got a son, who somehow got a wife

Burí, Borr and Bestla — the avengers of their time

Then Bestla bore the children who made this story true

Vile, Ve and Odin — who created me and you

Memories will fade from man

The snow of death will fall upon

The children of Wodan

Distant echoes, whispering

Of how it all began

For the children of Wodan

Three were the brothers, three were the gods

In a world of giants, conspiring how to turn the odds

They slayed the very oldest, the one who was the first

Within the flowing blood — every giant was submerged

These waters of decay would never cease to flow

Creating every sea and every river that we know

And while the giants drowned, the gods got the idea

To take the corpse of Ymir and make the earth appear

His body would become the soil, his skull became the sky

And then they threw his giant brains aloft to form the clouds

His teeth became the rocks, they made mountains from his bones

And on the meadows through his hair the summer breeze was blown

Out of the ashes and into the light

The dead will make room for the living

Deep in the darkest of nights

The end is another beginning

The fire in my dreams

The death so long foreseen

The darkest sky

Adorned by lights

What does it hide?

Out of the ashes rise

The glowing seed of life

The darkest sky

Two faces hides

Oh, silent night

When the gods were done

They took a little break

A stroll upon the beach

To take a breath and contemplate

Two logs of ash and elm

Lay stranded on the shore

The children of the forest

The children of the gods

From dead to animated

And no longer adrift

For like the fairy godmothers

They gave them special gifts

The first would grant them spirit

And life beyond the plant

The second gave them movement

And the wit to understand

The third would give them faces

Their hearing and their sight

And thus the very first of humans

Were brought to life

Memories will fade from man

The snow of death will fall upon

The children of Wodan

Distant echoes, whispering

Of how it all began

For the children of Wodan

Ek dreyma umb eldr

Ek dreyma umb dauðl

Hvar stjornur hrjóða grima himinn

Eldr ok dauðl — myrkr ok rauða

Tveir andill ú hafa

O grima gn

In het begin was er alleen duisternis

Van ijzige mist en rook

Een duisternis zo volledig donker

Door oorlog en dood ingeroepen

Sprankelende vlammen zouden durven te bereiken

Over de dorre leegte

En smelt de rand van ijs en rijp

Dat omlijstte het vanuit het noorden

Oh, de geboorte van goden, de val van vijanden

Oh, kinderen van de boom

Luister nu aandachtig en hoor de waarheid

Van hoe je bent geworden

Eerst was de reus, Ymir zijn naam

Toen kwam de koe Auðumbla, uit het smeltende ijs kwamen ze

Uit Ymirs' handpalm nog een paar reuzen, geboren en getogen

Dan, links en rechts, zouden zijn voeten paren om een ​​kind met meerdere hoofden te baren

Auðumbla voedde zich met vorst in al haar trots en gratie

Ze wekte de allereerste god door op zijn gezicht te likken

Ze at de ijzige kooi weg die hem in zijn woede hield

Een man van schoonheid en macht met de naam Burí

Burí kreeg op de een of andere manier een zoon, die op de een of andere manier een vrouw kreeg

Burí, Borr en Bestla — de wrekers van hun tijd

Toen baarde Bestla de kinderen die dit verhaal waar maakten

Vile, Ve en Odin: wie heeft mij en jou gemaakt

Herinneringen zullen vervagen van de mens

De sneeuw van de dood zal vallen op

De kinderen van Wodan

Verre echo's, fluisteren

Van hoe het allemaal begon

Voor de kinderen van Wodan

Drie waren de broers, drie waren de goden

In een wereld van reuzen, samenzweren om de kansen te veranderen

Ze doodden de alleroudste, degene die de eerste was

Binnen het stromende bloed — elke reus was ondergedompeld

Deze wateren van verval zouden nooit ophouden te stromen

Elke zee en elke rivier creëren die we kennen

En terwijl de reuzen verdronken, kregen de goden het idee

Om het lijk van Ymir te nemen en de aarde te laten verschijnen

Zijn lichaam zou de aarde worden, zijn schedel zou de lucht worden

En toen gooiden ze zijn gigantische hersens omhoog om de wolken te vormen

Zijn tanden werden de rotsen, ze maakten bergen van zijn botten

En op de weilanden waaide door zijn haar de zomerbries

Uit de as en in het licht

De doden zullen plaats maken voor de levenden

Diep in de donkerste nachten

Het einde is een nieuw begin

Het vuur in mijn dromen

De dood zo lang voorzien

De donkerste lucht

Versierd met lichten

Wat verbergt het?

Uit de as herrijst

Het gloeiende zaad van het leven

De donkerste lucht

Twee gezichten verbergt

Oh, stille nacht

Toen de goden klaar waren

Ze namen een kleine pauze

Een wandeling op het strand

Op adem komen en nadenken

Twee stammen van es en iep

Gestrand op de kust

De kinderen van het bos

De kinderen van de goden

Van dood naar geanimeerd

En niet langer op drift

Want zoals de feeënmoeders

Ze gaven ze speciale cadeaus

De eerste zou hen geest geven

En het leven buiten de plant

De tweede gaf hen beweging

En het verstand om te begrijpen

De derde zou ze gezichten geven

Hun gehoor en hun zicht

En dus de allereerste van mensen

Werd tot leven gewekt

Herinneringen zullen vervagen van de mens

De sneeuw van de dood zal vallen op

De kinderen van Wodan

Verre echo's, fluisteren

Van hoe het allemaal begon

Voor de kinderen van Wodan