Nowhere Near Sense - Brooke Bentham

It’s never been changing

Air in the morning feels good on my skin

Your skin next to mine, late at night

Living in my size

There’s a recognition that comes with this

It’s a static that I can’t escape

I shake up men with worn out smiles

Settled into the quiet

It’s funny how small things can wreck away at your life

When you’re not doing anything but living inside

Why can’t you hear me, fogged away and in my head

I’m nowhere near sense when I’m near you

I’m nowhere near sense when I’m near you

I died over you

I live under you

I died over you

I live, I live, under you

I’m nowhere near sense

I’m nowhere near sense

Het is nooit veranderd

Lucht in de ochtend voelt goed aan op mijn huid

Jouw huid naast de mijne, 's avonds laat

Leven in mijn maat

Er zit een herkenning bij

Het is een statisch gegeven waar ik niet aan kan ontsnappen

Ik schud mannen wakker met een vermoeide glimlach

Tot rust gekomen

Het is grappig hoe kleine dingen je leven kunnen verwoesten

Wanneer je niets anders doet dan binnen leven

Waarom kun je me niet horen, weggevaagd en in mijn hoofd

Ik heb nergens zin in als ik bij jou in de buurt ben

Ik heb nergens zin in als ik bij jou in de buurt ben

Ik stierf om jou

Ik woon onder jou

Ik stierf om jou

Ik woon, ik woon, onder jou

Ik ben nergens in de buurt van gevoel

Ik ben nergens in de buurt van gevoel