The Mist of Years - Brigham Phillips, John Herberman, Cait Agus Sean

I was coming home in the dead of night

In a cruel October storm

When an old grey man came into sight

His jacket sodden and torn

The mist was tangled in his hand

As I asked where is your home

He spoke as if I was not there

And his voice was cold as stone

Cold as stone

T’was in that far-off land of mine

Dear land I’ll never see

The grey church, like a ghost, stood up

and the sundial spoke to me

The grey church, like a ghost, stood up

And the sundial spoke to me

It spoke into this soul of mine

This day, this day is thine

The bright-eyed baby Bunsen flowers

showered sweetness on the spring

And in the dark green shade, I heard

Singers of the deep wood sing

And in the dark green shade, I heard

Singers of the deep wood sing

And that old sundial had it’s say

This day, no other day

No other day

No other day

The players of the playtime pass

How swift the seasons turn

For what we strive and most may love

Still never yet may earn

The old sundial, it still speaks on

This day is nearly gone

Nearly gone

Nearly gone

The kisses and the fallen dreams

Hearts that could not hold their pain

Seem holier in the mist of years

That old sundial speaks again

The tears get lost in the mist of years

And the sundial speaks again

Stern teacher, of this heart of mine, this day so lost is thine

This day is thine

My heart is lost in the mist of years

It cannot hold it’s pain

That sundial speaks in this soul of mine

This day, what’s lost, is gone

The day is gone

Ik kwam thuis in het holst van de nacht

In een wrede oktoberstorm

Toen een oude grijze man in zicht kwam

Zijn jas doorweekt en gescheurd

De mist zat verstrikt in zijn hand

Zoals ik vroeg waar is je huis?

Hij sprak alsof ik er niet was

En zijn stem was zo koud als steen

Koud als steen

T'was in dat verre land van mij

Beste land dat ik nooit zal zien

De grijze kerk stond als een geest op

en de zonnewijzer sprak tot mij

De grijze kerk stond als een geest op

En de zonnewijzer sprak tot mij

Het sprak in deze ziel van mij

Deze dag, deze dag is van jou

De stralende baby Bunsen-bloemen

gedoucht zoetheid op de lente

En in de donkergroene tint hoorde ik

Zangers van het diepe woud zingen

En in de donkergroene tint hoorde ik

Zangers van het diepe woud zingen

En die oude zonnewijzer had het voor het zeggen

Deze dag, geen andere dag

Geen andere dag

Geen andere dag

De spelers van de speeltijdpas

Hoe snel gaan de seizoenen

Voor waar we naar streven en waar de meesten van houden

Nog nooit kan verdienen

De oude zonnewijzer, hij spreekt nog steeds door

Deze dag is bijna voorbij

Bijna weg

Bijna weg

De kussen en de gevallen dromen

Harten die hun pijn niet konden houden

Lijk heiliger in de mist der jaren

Die oude zonnewijzer spreekt weer

De tranen verdwalen in de mist van jaren

En de zonnewijzer spreekt weer

Strenge leraar, van dit hart van mij, deze dag zo verloren is de jouwe

Deze dag is van jou

Mijn hart is verloren in de mist van jaren

Het kan zijn pijn niet houden

Die zonnewijzer spreekt in deze ziel van mij

Deze dag, wat verloren is, is weg

De dag is voorbij