Никто не знает - Бригадный подряд

Как за синей, за рекой ходит, бродит чёрный конь,

А у этого коня грива красного огня

Кто затем конём пойдет — счастье там своё найдёт

Только вот уж никогда не вернётся к нам сюда

Никто не знает, где найдёт, где потеряет

Никто не знает, где он счастье повстречает

А у синей у реки сидят горе-рыбаки

Рыбы песни им поют, а они всё пьют да пьют

Наливают из реки, воды в речке той горьки

Потому что синь-река — это наша жизнь-тоска

Никто не знает, где его душа растает

Никто не знает, куда годы уплывают

Чтобы реку ту найти — нужно поле перейти

В поле ходят босые, девки русокосые

Ходят-водят хоровод, ждут когда судьба придет

Если им понравишься — дальше не отправишься

Никто не знает, где его любовь поймает

Никто не знает, где он жизнь свою сломает

Если поле проскочил и любовь свою забыл

С рыбаками из реки нахлебаешься тоски,

А потом плыви давай через реку прямо в рай

Там за синей, за рекой начинается покой

Начинается покой

Начинается покой

Начинается покой

Никто не знает, почему душа скучает

Никто не знает, ну, чего ей не хватает

Никто не знает, где найдёт, где потеряет

Никто не знает, где он счастье повстречает

Wat betreft het blauw, voor de rivier, een zwart paard loopt, zwerft,

En dit paard heeft manen van rood vuur

Wie gaat er dan te paard - het geluk vindt daar zijn eigen

Alleen nu komt het hier nooit meer bij ons terug

Niemand weet waar hij zal vinden, waar hij zal verliezen

Niemand weet waar hij het geluk zal ontmoeten

En de ongelukkige vissers zitten bij de blauwe rivier

De vissen zingen liedjes voor ze, en ze blijven drinken en drinken

Ze stromen uit de rivier, het water in die rivier is bitter

Omdat de blauwe rivier ons verlangen naar leven is

Niemand weet waar zijn ziel zal smelten

Niemand weet waar de jaren heen gaan

Om die rivier te vinden, moet je het veld oversteken

Op blote voeten lopen blonde meisjes over het veld

Ze lopen, leiden een rondedans, wachtend tot het lot komt

Als ze je leuk vinden, ga je niet verder

Niemand weet waar zijn liefde zal vangen

Niemand weet waar hij zijn leven zal breken

Als het veld uitgleed en je liefde vergat

Met de vissers van de rivier verslik je je in melancholie,

En laten we dan over de rivier zwemmen, rechtstreeks naar het paradijs

Daar, voorbij het blauw, voorbij de rivier, begint de vrede

Vrede begint

Vrede begint

Vrede begint

Niemand weet waarom de ziel zich verveelt

Niemand weet, nou ja, wat ze mist

Niemand weet waar hij zal vinden, waar hij zal verliezen

Niemand weet waar hij het geluk zal ontmoeten