Aztec - Brian Setzer

We traveled through this land a thousand years ago

We were the first to see the purple skies

I wondered round the desert in a mask of gold

I left a thousand things for you to find

I left my home where your houses stand

I left my gold where your highways ran

I lived my life on what you call your land

I left my soul in the aztec sand

The days grow long the nights are getting warmer

The rains are few beneath the blazing sun

Traveling fathers finding little water

The time has come when we must play this world

I left my home where your houses stand

I left my gold where your highways ran

I lived my life on what you call your land

I left my soul in the aztec sand

Round and round

Our lifetime goes

Where does it end

Someone must know

I’ve got a family now but you wouldn’t know them

They’re beaten down so hard they can hardly stand

We used to live so brave so free like an eagle

Now they make us live like a crippled man

I left my home where your houses stand

I left my gold where your highways ran

I lived my life on what you call your land

I left my soul in the aztec sand

We reisden duizend jaar geleden door dit land

We waren de eersten die de paarse lucht zagen

Ik dwaalde door de woestijn in een masker van goud

Ik heb duizend dingen voor je achtergelaten om te vinden

Ik verliet mijn huis waar jullie huizen staan

Ik heb mijn goud achtergelaten waar je snelwegen liepen

Ik leefde mijn leven op wat jij jouw land noemt

Ik liet mijn ziel in het Azteekse zand

De dagen worden langer, de nachten worden warmer

Er is weinig regen onder de brandende zon

Reizende vaders vinden weinig water

De tijd is gekomen dat we deze wereld moeten spelen

Ik verliet mijn huis waar jullie huizen staan

Ik heb mijn goud achtergelaten waar je snelwegen liepen

Ik leefde mijn leven op wat jij jouw land noemt

Ik liet mijn ziel in het Azteekse zand

Rond en rond

Ons leven gaat

Waar eindigt het?

Iemand moet het weten

Ik heb nu een gezin, maar je zou ze niet kennen

Ze worden zo hard geslagen dat ze nauwelijks kunnen staan

We leefden zo moedig zo vrij als een adelaar

Nu laten ze ons leven als een kreupele man

Ik verliet mijn huis waar jullie huizen staan

Ik heb mijn goud achtergelaten waar je snelwegen liepen

Ik leefde mijn leven op wat jij jouw land noemt

Ik liet mijn ziel in het Azteekse zand