Amor de Chumbo - Bratislava

Eu sempre passo reto

Bicho cego e burro que sou

Sou torto por dentro

Meu afeto é sulfúrico ou acaba sendo

E nesse intento eu te afeto e me arrependo em silêncio

Não, não tenho jeito

Te faço sentir o pesar

Sim, o pesar

Porque você rebate igual

Nosso combate não corporal

Se trava no chão

Te atiro sem jeito no peito

Me atiça faísca meu corpo em chamas

Te tiro o conforto e o sossego

Me acerta de olhos fechados

Não que esse amor de chumbo seja ruim

Esmaga meu peito mas resiste ao efeito

Do tempo, enquanto a gente se desgasta

Meu jeito cáustico de te amar

Esse seu ácido

Sempre deixo derramar

Bicho exagerado que sou

Sou torto por dentro

Meu afeto é sulfúrico ou acaba sendo

E nesse intento eu te afeto e me arrependo em silêncio

Não, não tenho jeito

Te faço sentir o pesar

Sim, o pesar

Porque você rebate igual

Nosso combate não corporal

Se trava no chão, cê sempre tem razão

Te atiro sem jeito no peito

Me atiça faísca meu corpo em chamas

Te tiro o conforto e o sossego

Me acerta de olhos fechados

Não que esse amor de chumbo seja ruim

Esmaga meu peito mas resiste ao efeito

Do tempo, enquanto a gente se desgasta

Meu jeito cáustico de te amar libera

Esse seu ácido

Quero ver, sentir me derreter

O meu caldo e a tua seiva venenosa

E nossa saliva virando um só fluído cor de rosa

Tortuosa, quero me acabar nessa mistura perigosa

Quero ver, sentir me derreter

O meu caldo e a tua seiva venenosa

E nossa saliva virando um só fluído cor de rosa

Tortuosa, quero me acabar

Meu jeito cáustico de te amar libera

Esse seu ácido

Ik ga altijd rechtdoor

Blind en dom beest dat ik ben

Ik ben krom van binnen

Mijn genegenheid is zwavelachtig of wordt uiteindelijk

En in die poging raak ik je aan en ik heb er in stilte spijt van

Nee, ik heb geen manier

Ik laat je spijt voelen

Ja, de spijt

Omdat je hetzelfde raakt

Ons niet-korporaal gevecht

Als het vast komt te zitten op de vloer

Ik gooi je onhandig in de borst

Roer me wakker, vonk mijn lichaam in brand

Ik neem je comfort en gemoedsrust weg

Het raakt me met mijn ogen dicht

Niet dat deze leidende liefde slecht is

Verplettert mijn borst maar weerstaat het effect

Dat werd tijd, terwijl we onszelf uitputten

Mijn bijtende manier om van je te houden

Dit zuur van jou

Ik laat het altijd gieten

overdreven beest dat ik ben

Ik ben krom van binnen

Mijn genegenheid is zwavelachtig of wordt uiteindelijk

En in die poging raak ik je aan en ik heb er in stilte spijt van

Nee, ik heb geen manier

Ik laat je spijt voelen

Ja, de spijt

Omdat je hetzelfde raakt

Ons niet-korporaal gevecht

Als het vast komt te zitten op de grond, heb je altijd gelijk

Ik gooi je onhandig in de borst

Roer me wakker, vonk mijn lichaam in brand

Ik neem je comfort en gemoedsrust weg

Het raakt me met mijn ogen dicht

Niet dat deze leidende liefde slecht is

Verplettert mijn borst maar weerstaat het effect

Dat werd tijd, terwijl we onszelf uitputten

Mijn bijtende manier om van je te houden bevrijdt

Dit zuur van jou

Ik wil zien, smelten voelen

Mijn bouillon en jouw giftige sap

En ons speeksel verandert in een enkele roze vloeistof

Kronkelig, ik wil in dit gevaarlijke mengsel terechtkomen

Ik wil zien, smelten voelen

Mijn bouillon en jouw giftige sap

En ons speeksel verandert in een enkele roze vloeistof

Kronkelig, ik wil mezelf beëindigen

Mijn bijtende manier om van je te houden bevrijdt

Dit zuur van jou