Voa - Bratislava

Cê pensa, que você tá vivo

Andando por aí, sempre de castigo

Criando no próprio umbigo

Um mundo confortável que te dê abrigo

A saudade de casa te perturba

E a imagem de uma casa não se monta

A cabeça já tá tonta de girar

Sem memórias, sem lembrar de casa

Cê nunca se sentiu tão longe

Tão longe dela

Tão longe de casa

Denk je dat je leeft

Rondlopen, altijd geaard

Creëren in de navel

Een comfortabele wereld die je beschutting geeft

Heimwee stoort je

En het imago van een huis is niet gebouwd

Het hoofd is al duizelig van het draaien

Geen herinneringen, geen herinnering aan thuis

Je voelde je nog nooit zo ver weg

zo ver van haar

Zo ver van huis