The Final Stages Of Decay - Brainstorm

One step and all comes down

Each breath feels like the last

Wrap my mind, you steal my soul

My complete relief, life takes its toll

Don’t ever let it get me down

When my feelings slowly burn

So quietly I walked away

My breakin' down reality

I never thought this would be how I die

I’m torn apart but in you, I confide

If this is where I’m supposed to be

My eyes will perceive…

…the final stages of decay

'Cause everything that get’s in my way

Will be lost and gone

My strength provides relief

Without fear I’ll turn around

Strange faces that do surround me

Want me to be what I want them to see

Days disappear all at once

I’m breathing on my own

Wake me up from my undead dread

I’m glad that I haven’t lost my head

I’m just a stranger to the scene

Give me the faith and I’ll believe

This is not where I’m supposed to be

There’s no last embrace, no sanctuary…

I never thought I would laugh again

My smile has decayed as I embraced the dead

My helpless soul is drowning in pain

The more I loathe, the more love I shed

Eén stap en alles komt naar beneden

Elke ademhaling voelt als de laatste

Wikkel mijn geest, je steelt mijn ziel

Mijn volledige opluchting, het leven eist zijn tol

Laat me er nooit door van de wijs brengen

Wanneer mijn gevoelens langzaam branden

Zo stil liep ik weg

Mijn afbrekende realiteit

Ik had nooit gedacht dat ik zo zou sterven

Ik ben verscheurd, maar in jou vertrouw ik

Als dit is waar ik zou moeten zijn

Mijn ogen zullen waarnemen...

...de laatste stadia van verval

Want alles wat me in de weg staat

Zal verloren en verdwenen zijn

Mijn kracht biedt verlichting

Zonder angst zal ik me omdraaien

Vreemde gezichten die me omringen

Wil je dat ik ben wat ik wil dat ze zien

Dagen verdwijnen in één keer

Ik adem alleen

Maak me wakker van mijn ondode angst

Ik ben blij dat ik mijn hoofd niet ben kwijtgeraakt

Ik ben gewoon een vreemde in de scene

Geef me het geloof en ik zal geloven

Dit is niet waar ik hoor te zijn

Er is geen laatste omhelzing, geen heiligdom...

Ik had nooit gedacht dat ik nog zou lachen

Mijn glimlach is vervaagd toen ik de doden omhelsde

Mijn hulpeloze ziel verdrinkt in pijn

Hoe meer ik haat, hoe meer liefde ik verlies