Disintegrating - Boys Night Out

Abandon all hope, ye who enter here.

This halfway house is home to a madman.

His ghosts, and his perfect song.

This year has been bruised and broken in so many ways that days have long since

been abolished.

But If all of this could bring my love back to me…

I’d do away with the drugs and the drink… and the body count could cease.

I’ve sensed her here, but I know that we’re destined to stay seperated.

…and this is all my fault.

For what it’s worth.

It’s worsening, and my song demands an ending… closure.

Karma can’t control the beast.

I’ve born to swallow us whole.

Yes, my heart may beat again — but we all need medicine.

So forgive me, love, I’m choosing a fitting end to the abusing.

Last night, I leapt through the ceiling.

There was just something appealing about leaving my body behind and coming

through as you circled overhead.

I said all the things that had been missing from the funeral that I had been

forbidden from taking any part in.

You forgave me for everything while the victims of the song sounded their

applause.

«The doctor has to go."was the last thing that you said as I found my body back

in bed

…but then, i guess it’s always been his job to fix this.

Laat alle hoop varen, wie hier binnenkomt.

Dit tussenhuis is de thuisbasis van een gek.

Zijn geesten en zijn perfecte lied.

Dit jaar is op zoveel manieren gekneusd en gebroken dat dagen lang geleden zijn geweest

afgeschaft.

Maar als dit alles mijn liefde terug zou kunnen brengen...

Ik zou de drugs en de drank afschaffen ... en het aantal lijken zou kunnen stoppen.

Ik heb haar hier gevoeld, maar ik weet dat we voorbestemd zijn om gescheiden te blijven.

...en dit is allemaal mijn schuld.

Voor wat het waard is.

Het wordt erger en mijn nummer vraagt ​​om een ​​einde... sluiting.

Karma kan het beest niet beheersen.

Ik ben geboren om ons heel te slikken.

Ja, mijn hart kan weer kloppen, maar we hebben allemaal medicijnen nodig.

Dus vergeef me, liefje, ik kies een passend einde aan het misbruik.

Gisteravond sprong ik door het plafond.

Er was gewoon iets aantrekkelijks aan het achterlaten van mijn lichaam en komen

door terwijl je boven je hoofd cirkelde.

Ik zei alle dingen die ontbraken op de begrafenis die ik was geweest

verboden deel te nemen aan.

Je vergaf me alles terwijl de slachtoffers van het lied hun

applaus.

"De dokter moet gaan." was het laatste wat je zei toen ik mijn lichaam terugvond

in bed

... maar ik denk dat het altijd zijn taak is geweest om dit op te lossen.