Konflikt - Boxhamsters

Ein Spiegelbild, das schlecht aussieht — das hat mir grad' erzählt

Von höchster Eisenbahn, daß einer diesen braunen Rasen mäht

In diesem vollgefressenen Land, da wir die Dummheit ewig siegen

Wo Ministerpräsidenten gern' in Badewannen liegen

Das Händchen in die Lüfte und das Höschen vollgepisst

Ein flottes Liedchen und wir wissen, daß du guter Deutscher bist

Die Gitarre in der Ecke, es ist Zeit etwas zu wagen

Mit nur Liedern auf den Lippen kann ich Faschos kaum erschlagen

Die Tage um mich rum vergehen und lassen keinen Schein

Mehr übrig, Unbekümmertheit wird wohl in Zukunft nur ein Fremdwort sein

Ich kann nicht länger zuschau’n, etwas denken und dann schweigen

«Lass die anderen doch nur machen, man wird es denen schon noch zeigen»

Keine Angst mehr vor den Schmerzen, keine Angst mehr vor dem Sterben

Was nützt dir ein gesunder Kopf und deine Seele liegt in Scherben

Nur ein klitzekleiner Schritt noch zwischen schreien oder killen

Doch mein Verstand treibt mich dazu, es ist nicht gegen meinen Willen

In diesem vollgefressenen Land, da wird die Dummheit ewig siegen

Wo Ministerpräsidenten gern in Badewannen liegen

Da liegt sie nun, die Sau, der abgesoffene Heiligenschein

Mit einem Grinsen im Gesicht werd' ich dein Quietscheentchen sein

Een weerspiegeling die er slecht uitziet - dat is wat mij net is verteld

Van de hoogste orde dat iemand dit bruine gazon maait

In dit volgepropte land waar we de domheid altijd overwinnen

Waar premiers graag in badkuipen liggen

Handen in de lucht en op het slipje pissen

Een snel liedje en we weten dat je een goede Duitser bent

De gitaar in de hoek, het is tijd om te durven

Met alleen liedjes op mijn lippen kan ik nauwelijks fascisten doden

De dagen om me heen gaan voorbij en laten geen illusie achter

Meer links, onzorgvuldigheid zal in de toekomst waarschijnlijk alleen maar een vreemd woord zijn

Ik kan niet meer kijken, iets denken en dan stil zijn

«Laat de anderen het maar doen, ze zullen getoond worden»

Geen angst meer voor pijn, geen angst meer voor de dood

Wat heb je aan een gezond hoofd en je ziel is in stukken

Slechts een kleine stap tussen schreeuwen en doden

Maar mijn geest duwt me, het is niet tegen mijn wil

In dit overvoede land zal domheid altijd zegevieren

Waar premiers graag in badkuipen liggen

Daar ligt het nu, de zeug, de verdronken aureool

Met een grijns op mijn gezicht zal ik je badeendje zijn