Roselee - Bobby Bare

As I lay here all alone I feel the darkness coming on

It’s too late to try to catch the sinking sun

But the seasons of my mind they’re walking back through summer time

When the sun was bright and our new love was blind

Roselee won’t you come and walk through summertime with me

At your mother’s house tonight I kissed the sunshine of my life

As I tucked him in his little baby bed

When I turned to walk away my thoughts ran back to yesterday

When I held you close to me and softly said

Roselee I can see in him a part of you and me

At the market place today I overheard somebody say

In three short weeks you’d marry my best friend

But the seasons of your mind will walk again through summertime

When you feel me in the touch of my son’s hand

Roselee you’ll be walking with the living end of me

With my hand clutched to my head they’ll find me in this lonely bed

Where you told me you were through with loving me

Maybe then your seasons mind will walk again through summertime

When our sun is shining six feet over me

Roselee yes your leaving took the living out of me

Terwijl ik hier helemaal alleen lig, voel ik de duisternis komen

Het is te laat om te proberen de ondergaande zon te vangen

Maar de seizoenen van mijn geest lopen terug door de zomertijd

Toen de zon scheen en onze nieuwe liefde blind was

Roselee wil je niet met mij door de zomer komen wandelen

In het huis van je moeder vanavond heb ik de zonneschijn van mijn leven gekust

Terwijl ik hem in zijn kleine babybedje stopte

Toen ik me omdraaide om weg te lopen, gingen mijn gedachten terug naar gisteren

Toen ik je dicht bij me hield en zachtjes zei:

Roselee, ik zie in hem een ​​deel van jou en mij

Op de markt vandaag hoorde ik iemand zeggen:

Over drie korte weken zou je met mijn beste vriend trouwen

Maar de seizoenen van je geest lopen weer door de zomer

Wanneer je me voelt in de aanraking van de hand van mijn zoon

Roselee, je loopt met de levende kant van mij

Met mijn hand tegen mijn hoofd geklemd zullen ze me vinden in dit eenzame bed

Waar je me vertelde dat je klaar was met van me te houden

Misschien loopt je seizoensgeest dan weer door de zomer

Wanneer onze zon twee meter boven mij schijnt

Roselee ja je vertrek heeft me de kost gegeven