The Feel Again (Stay) - Blue October

I see the sun go down on the river

I feel the wind blow, I would’ve stayed to gray

I feel the air around you, it’s kinda closing in

Do you feel it fall, or do you feel at all?

I can

I see the world keep moving as I stumble

They seem to move much faster than me

And while I sit in my four-cornered room

Dividing hearts for our little girl

Well, I can’t be anything but who I am

And I wish you’d stay

Well, that was the beginning of the two of us

The start of our show

Stay, stay, stay

No, I would never have let go

And I see the sun go up as your image

And I feel the weight of your eyes as you stare

I feel it all when you, when you first, when you kissed my lips

Used to make me feel at home, you made me feel at home

You made me feel again

Oh, that’s when you used to say

«Will you stay and not let go?»

That was just the two of us to think about

The stars of our show

And you would say

«I wish you’d stay,» and I’d never go

Oh, I would never have let go

So take this heart of mine

You’ve taken it a hundred thousand times

But this time, this time, I’m gonna take it with me

I see the door close down behind you

I watch your face turn from glow to straight gray

I see the moon go up, and it shines this glory on my face

Who will know?

Who will know?

Who will know?

How we would stay, and we should stay and never go

There’s just three of us to think about now

In our show, our show, our show

And I think we’d stay, we’d just stay and then we’d know

That we should never let go, oh, oh

Something to think about, oh, in our heart of hearts

Just look into those big brown eyes, you’d just fall apart

Maybe we should stay, we should stay, at least she’d know

That we should never have let go

No, no, let go, go… oh

I wish you’d have stayed

I wish you’d have stayed…

Ik zie de zon ondergaan op de rivier

Ik voel de wind waaien, ik zou grijs zijn gebleven

Ik voel de lucht om je heen, het komt een beetje dichterbij

Voel je het vallen, of voel je je helemaal niet?

Ik kan

Ik zie de wereld in beweging blijven terwijl ik struikel

Ze lijken veel sneller te gaan dan ik

En terwijl ik in mijn vierhoekige kamer zit

Harten delen voor onze kleine meid

Nou, ik kan niet anders zijn dan wie ik ben

En ik wou dat je zou blijven

Nou, dat was het begin van ons tweeën

Het begin van onze show

Blijf blijf blijf

Nee, ik zou nooit hebben losgelaten

En ik zie de zon opgaan als jouw afbeelding

En ik voel het gewicht van je ogen terwijl je staart

Ik voel het allemaal als je, toen je voor het eerst, toen je mijn lippen kuste

Gebruikt om me thuis te laten voelen, jij zorgde ervoor dat ik me thuis voelde

Je liet me weer voelen

Oh, toen zei je altijd:

"Blijf je en laat je niet los?"

Dat waren alleen wij tweeën om over na te denken

De sterren van onze show

En je zou zeggen

"Ik wou dat je bleef", en ik zou nooit gaan

Oh, ik zou nooit hebben losgelaten

Dus neem dit hart van mij

Je hebt het honderdduizend keer genomen

Maar deze keer, deze keer, neem ik het mee

Ik zie de deur achter je dichtvallen

Ik zie hoe je gezicht verandert van gloed naar egaal grijs

Ik zie de maan opgaan, en het schijnt deze glorie op mijn gezicht

Wie zal het weten?

Wie zal het weten?

Wie zal het weten?

Hoe we zouden blijven, en we zouden moeten blijven en nooit gaan?

We zijn nu met z'n drieën om aan te denken

In onze show, onze show, onze show

En ik denk dat we zouden blijven, we zouden gewoon blijven en dan zouden we het weten

Dat we nooit mogen loslaten, oh, oh

Iets om over na te denken, oh, in ons hart van harten

Kijk maar in die grote bruine ogen, je zou gewoon uit elkaar vallen

Misschien moeten we blijven, we moeten blijven, tenminste, zij zou het weten

Die we nooit hadden mogen loslaten

Nee, nee, laat gaan, ga... oh

Ik wou dat je was gebleven

Ik wou dat je was gebleven...