Independently Happy - Blue October

I feel that it’s hard enough to say goodbye.

I feel there’s the water.

Should I sink or dive?

An empty plate, fill up my sentimental morning star.

I steal the art of putting truth in a lie.

I still want the girl that reall caught my eye.

But, she lives in Oklahoma City, far away from me.

An empty hope chest.

I quit the dope quest,

And remain independently happy.

I’m finally happy, happy, independently happy.

I deal with the fact that I’ve forgotten the worst.

I feel that my social behavior may seem somewhat unrehearsed.

Another page.

A sullen rage.

And I’ll be back to my normal self.

I’m finally happy, happy, independently happy.

I drive to the edge of my considerate plain.

I apologize to the people I hurt on the way.

I wipe the slate clean.

I kick the daydream,

And remain independently happy.

I’m finally happy, happy, independently happy.

Ik heb het gevoel dat het al moeilijk genoeg is om afscheid te nemen.

Ik voel dat er water is.

Moet ik zinken of duiken?

Een leeg bord, vul mijn sentimentele morgenster.

Ik steel de kunst om de waarheid in een leugen te zetten.

Ik wil nog steeds het meisje dat mijn aandacht trok.

Maar ze woont in Oklahoma City, ver weg van mij.

Een lege hoopkist.

Ik stop met de dope-zoektocht,

En zelfstandig gelukkig blijven.

Ik ben eindelijk gelukkig, gelukkig, onafhankelijk gelukkig.

Ik deal met het feit dat ik het ergste ben vergeten.

Ik heb het gevoel dat mijn sociale gedrag misschien wat ongeoefend lijkt.

Een andere pagina.

Een norse woede.

En ik zal weer mijn normale zelf zijn.

Ik ben eindelijk gelukkig, gelukkig, onafhankelijk gelukkig.

Ik rijd naar de rand van mijn attente vlakte.

Ik verontschuldig me bij de mensen die ik onderweg gekwetst heb.

Ik veeg de lei schoon.

Ik schop de dagdroom,

En zelfstandig gelukkig blijven.

Ik ben eindelijk gelukkig, gelukkig, onafhankelijk gelukkig.