Bless - Blood Youth

Forget your sympathy

I can live for myself

Nobody could ever ask me «Where have you been?

I’m not weak enough, I’m not strong enough

And I’m getting very thin

This is so much to handle, scared for my life a scandal

These lines could bleed and even write themselves

Forget sympathy, I can live for myself

All I ever wanted?

I couldn’t help

The irony of growing up so see-through

The guilt of knowing that I’ve only hurt you

Bleed me out, wear me thin

Cut me out, live life in sin

Bleed me out, wear me thin

Cut me out, live life in sin

Live life in sin

Cut me out, live life in sin

Forget sympathy, I can live for myself

All I ever wanted?

I couldn’t help

The irony of growing up so see-through

The guilt of knowing that I’ve only hurt you

I’m walking corridors still unaware of where they go

Back to the star again

Claustrophobic

I’m walking corridors still unaware of where to go

I can’t start again

Here’s to the memories you’ll never know

You’ll never know, you’ll never know

Know!

Forget sympathy, I can live for myself

All I ever wanted?

I couldn’t help

The irony of growing up so see-through

The guilt of knowing that I’ve only hurt you

Vergeet je medeleven

Ik kan voor mezelf leven

Niemand zou me ooit kunnen vragen «Waar ben je geweest?

Ik ben niet zwak genoeg, ik ben niet sterk genoeg

En ik word erg dun

Dit is zo veel om te verwerken, bang voor mijn leven een schandaal

Deze regels kunnen bloeden en zelfs zichzelf schrijven

Vergeet medeleven, ik kan voor mezelf leven

Alles wat ik ooit wilde?

Ik kon het niet helpen

De ironie van zo doorzichtig opgroeien

De schuld van de wetenschap dat ik je alleen maar pijn heb gedaan

Bloed me uit, draag me dun

Schakel me uit, leef in zonde

Bloed me uit, draag me dun

Schakel me uit, leef in zonde

Leef in zonde

Schakel me uit, leef in zonde

Vergeet medeleven, ik kan voor mezelf leven

Alles wat ik ooit wilde?

Ik kon het niet helpen

De ironie van zo doorzichtig opgroeien

De schuld van de wetenschap dat ik je alleen maar pijn heb gedaan

Ik loop door gangen en weet nog steeds niet waar ze heen gaan

Weer terug naar de ster

claustrofobisch

Ik loop door gangen en weet nog steeds niet waar ik heen moet

Ik kan niet opnieuw beginnen

Hier zijn de herinneringen die je nooit zult kennen

Je zult het nooit weten, je zult het nooit weten

Weten!

Vergeet medeleven, ik kan voor mezelf leven

Alles wat ik ooit wilde?

Ik kon het niet helpen

De ironie van zo doorzichtig opgroeien

De schuld van de wetenschap dat ik je alleen maar pijn heb gedaan