The Trunk - Blitzkid

I guess the time has come for me

To leave you darling

The road is up ahead

Whle you’re kept in this trunk behind

I ponder taking you with me

As i flee for Sweden

But baggage held in life

Is baggage held in death

I never wanted for a pain

Aside form laughter

I wanted nothing but to melt your snow

But something took your gaze from me

And left me bleeding

I’ll send a postcard to your memory

My knife of desperation

Ondered on your wristed smile

So many steps

And each one taken

Thinking of you for miles

I know my heart will know

No matter if i flee for Sweden

That you’re here left behind

Your parents cry

Your body’s missing

I sense the coming of long nights

The weather’s changing

It’s getting darker in our happy home

I’ve gotta get away right now

For soon they’ll find my

Display of heartache

Wooded, locked, and keyed

Im hoping the opening of the trunk

Is something they don’t think of

Contorted, bound lies my pain

In the back of my mind

I kind of pray that they will somehow

Find me

For I am too, locked away

Away

Inside the trunk

Ik denk dat het tijd is voor mij

Om je te laten schat

De weg is vooruit

Terwijl je in deze koffer achter zit

Ik denk erover om je mee te nemen

Terwijl ik naar Zweden vlucht

Maar bagage in het leven

Wordt bagage bij overlijden vastgehouden?

Ik heb nooit pijn gewild

Afgezien van het lachen

Ik wilde niets anders dan je sneeuw smelten

Maar iets nam je blik van me af

En liet me bloeden

Ik stuur een ansichtkaart naar je geheugen

Mijn wanhoopsmes

Ondergedompeld op je gepolste glimlach

Zoveel stappen

En elk genomen

Ik denk mijlenver aan je

Ik weet dat mijn hart het zal weten

Het maakt niet uit of ik naar Zweden vlucht

Dat je hier bent achtergelaten

Je ouders huilen

Je lichaam ontbreekt

Ik voel de komst van lange nachten

Het weer verandert

Het wordt donkerder in ons gelukkige huis

Ik moet nu wegkomen

Want straks vinden ze mijn

Weergave van verdriet

Bebost, op slot en met sleutel

Ik hoop op de opening van de kofferbak

Is iets waar ze niet aan denken?

Verwrongen, gebonden ligt mijn pijn

In mijn achterhoofd

Ik bid een beetje dat ze dat op de een of andere manier zullen doen

Vind me

Want ik ben ook, opgesloten

Weg

In de kofferbak