What If - Blind Ego

As I stand in the moonlight shine

On a slope where the ocean sprays up

Endless waves meet sands ashore,

I see the clouds and the stars all blurred

The wind brings untold tales — Full of suffering and sighs

The souls might have cried in silence — But never heard

The wind brings unseen pictures — With violence and pain

The souls might have cried in silence — But never seen

The dust falls to the ground — Into the earth it fades

And empty are my hands — Now, so is my mind

It’s easier to kill — The creatures in my dreams

Than drag me from myself — And be left on the shelf

What if I wasn’t bound to fail

Put myself through all the pain?

What if I don’t want to carry my shame?

What if I wasn’t bound to fail

Put myself through all the pain?

And in the end you’ll take the blame

The cliffs just break the waves — Unmoved by nature’s might

Through days of roaring peace — Before the night must fall

The blood spills on the shore — I know it’s there to stay

I walk towards the flame — Can I avoid the game?

What if I wasn’t bound to fail

Put myself through all the pain?

What if I don’t want to carry my shame?

What if I wasn’t bound to fail

Put myself through all the pain?

And in the end you’ll take the blame

Faces fade as the days go by

And the eyes turn to mirrors of blind

Uncried tears vanish in the light

I feel the lust on the edge of the blade

The wind brings haunting memories — Of the house that burned down

The souls might have cried in silence — But never loved

The wind brings accusations — For those that survived

The souls might have cried in silence — But no one cared

What if I wasn’t bound to fail

Put myself through all the pain?

What if I don’t want to carry my shame?

What if I wasn’t bound to fail

Put myself through all the pain?

And in the end you’ll take the blame

Terwijl ik in het maanlicht sta

Op een helling waar de oceaan omhoog spuit

Eindeloze golven ontmoeten zand aan de wal,

Ik zie de wolken en de sterren allemaal wazig

De wind brengt onnoemelijke verhalen — Vol van lijden en zuchten

De zielen hebben misschien in stilte gehuild - maar nooit gehoord

De wind brengt ongeziene beelden — Met geweld en pijn

De zielen hebben misschien in stilte gehuild - maar nooit gezien

Het stof valt op de grond — In de aarde vervaagt het

En leeg zijn mijn handen — Nu, zo is mijn geest

Het is gemakkelijker om te doden — De wezens in mijn dromen

Sleep me dan van mezelf af — En blijf op de plank liggen

Wat als ik niet verplicht was te falen?

Mezelf door alle pijn heen helpen?

Wat als ik mijn schaamte niet wil dragen?

Wat als ik niet verplicht was te falen?

Mezelf door alle pijn heen helpen?

En uiteindelijk zul jij de schuld op je nemen

De kliffen breken gewoon de golven — Onbewogen door de macht van de natuur

Door dagen van brullende vrede — Voordat de nacht moet vallen

Het bloed morst op de kust - ik weet dat het daar is om te blijven

Ik loop naar de vlam — Kan ik het spel vermijden?

Wat als ik niet verplicht was te falen?

Mezelf door alle pijn heen helpen?

Wat als ik mijn schaamte niet wil dragen?

Wat als ik niet verplicht was te falen?

Mezelf door alle pijn heen helpen?

En uiteindelijk zul jij de schuld op je nemen

Gezichten vervagen naarmate de dagen verstrijken

En de ogen wenden zich tot spiegels van blinden

Ongehuilde tranen verdwijnen in het licht

Ik voel de lust op de rand van het mes

De wind brengt beklijvende herinneringen — Aan het huis dat is afgebrand

De zielen hebben misschien in stilte gehuild - maar nooit liefgehad

De wind brengt beschuldigingen met zich mee — Voor degenen die het hebben overleefd

De zielen hebben misschien in stilte gehuild — Maar het kon niemand iets schelen

Wat als ik niet verplicht was te falen?

Mezelf door alle pijn heen helpen?

Wat als ik mijn schaamte niet wil dragen?

Wat als ik niet verplicht was te falen?

Mezelf door alle pijn heen helpen?

En uiteindelijk zul jij de schuld op je nemen