Playing - Black Lab

And you’re dying to know her.

The skin on her shoulders.

And your tears start for no reason.

Her smile like a beacon.

And I find this is what I tell myself this is what i tell myself.

You’re playing playing playing around with what’s left of your heart.

You’re playing and I come apart under pressure.

There’s no way I could ever forget her.

Blame it on her voice but you know what you’re doing.

You can blame it on her voice.

You watch as she’s talking.

Skittish as a deer.

How softly she listens to what no one else can hear.

This is what I tell myself.

You’re playing playing playing around with what’s left of your heart.

You’re playing and I come apart under pressure

There’s no way I could ever forget her.

Sitting on your hands.

Lost among the damned.

There’ll be places you cannot forget.

Like an infant you’re crawling to your knees.

Watch you push and shove in and out of love.

The wind shifts and you sail out of your life.

En je staat te popelen om haar te leren kennen.

De huid op haar schouders.

En je tranen beginnen zonder reden.

Haar glimlach als een baken.

En ik merk dat dit is wat ik tegen mezelf zeg, dit is wat ik mezelf vertel.

Je speelt spelen met wat er nog van je hart over is.

Je speelt en ik val uit elkaar onder druk.

Ik zou haar nooit kunnen vergeten.

Geef de schuld aan haar stem, maar je weet wat je doet.

Je kunt het aan haar stem wijten.

Je kijkt terwijl ze praat.

Schichtig als een hert.

Hoe zacht ze luistert naar wat niemand anders kan horen.

Dit is wat ik tegen mezelf zeg.

Je speelt spelen met wat er nog van je hart over is.

Jij speelt en ik val uit elkaar onder druk

Ik zou haar nooit kunnen vergeten.

Zittend op je handen.

Verloren tussen de verdoemden.

Er zullen plaatsen zijn die u niet mag vergeten.

Als een baby kruip je op je knieën.

Kijk hoe je in en uit liefde duwt.

De wind draait en je zeilt uit je leven.