the park - Bishop Ivy

You know the hardest pill to swallow was the state we ended on

All the times we really bonded, for months they had been gone

I waited 'til my grip would slip

I waited 'til my knees would give

I was never one to speak much

Well, listen to me now

Even though I know you’re gone

I still wander in the park

I locked myself inside the garden

And I tell myself, «It's almost over» (I can only think twice)

«It's almost over» (And I don’t know why)

Even though I know you’re gone

I still wandr in the park

Broke up in Decmber

Is it really May?

Exactly where I started, dreaming of the same

I never could forget your voice even if I had a choice

Every night, I have to relive the photos I deleted

Even though I know you’re gone

I still wander in the park

I locked myself inside the garden

And I tell myself, «It's almost over» (I can only think twice)

«It's almost over» (And I don’t know why)

Even though you’re really gone

I still haven’t left the park

Even though I know you’re gone

I still wander in the park

I locked myself inside the garden

And I tell myself, «It's almost over» (I can only think twice)

«It's almost over» (And I don’t know why)

Even though I know you’re gone

I still wander in the park

(The park, the park)

Used to wanna go back, but I’m past that

If I could, I’d slow down, now I’m stuck in the mud

While you seem to be back on your feet

I try to make myself feel better on a beat

Tired of feeling I’m so unappealing

Looking in the mirror like my eyes might freeze me

Acting like it’d all change if you’d just see me

Mentality as if I’m still teething

If I waste more time, then I’m only older

And my eyes stay dry, but they’re drooping lower

Did I really have to swallow the key?

'Cause to bring it up, now I might have to bleed

I can only think twice

Even though I know you’re gone, I still wander in

Je weet dat de moeilijkste pil om te slikken de staat was waarop we eindigden

Alle keren dat we echt een band hadden, waren ze al maanden weg

Ik wachtte tot mijn grip zou wegglijden

Ik wachtte tot mijn knieën het begaven

Ik was nooit iemand die veel sprak

Nou, luister nu naar me

Ook al weet ik dat je weg bent

Ik dwaal nog steeds door het park

Ik heb mezelf opgesloten in de tuin

En ik zeg tegen mezelf: "Het is bijna voorbij" (ik kan maar twee keer nadenken)

«Het is bijna voorbij» (En ik weet niet waarom)

Ook al weet ik dat je weg bent

Ik dwaal nog steeds door het park

Uit elkaar in december

Is het echt mei?

Precies waar ik begon, dromend van hetzelfde

Ik zou je stem nooit kunnen vergeten, ook al had ik een keuze

Elke avond moet ik de foto's die ik heb verwijderd opnieuw beleven

Ook al weet ik dat je weg bent

Ik dwaal nog steeds door het park

Ik heb mezelf opgesloten in de tuin

En ik zeg tegen mezelf: "Het is bijna voorbij" (ik kan maar twee keer nadenken)

«Het is bijna voorbij» (En ik weet niet waarom)

Ook al ben je echt weg

Ik heb het park nog steeds niet verlaten

Ook al weet ik dat je weg bent

Ik dwaal nog steeds door het park

Ik heb mezelf opgesloten in de tuin

En ik zeg tegen mezelf: "Het is bijna voorbij" (ik kan maar twee keer nadenken)

«Het is bijna voorbij» (En ik weet niet waarom)

Ook al weet ik dat je weg bent

Ik dwaal nog steeds door het park

(Het park, het park)

Wilde altijd teruggaan, maar dat ben ik voorbij

Als ik kon, zou ik langzamer gaan, nu zit ik vast in de modder

Terwijl je weer op de been lijkt te zijn

Ik probeer mezelf beter te laten voelen op een beat

Moe van het gevoel dat ik zo onaantrekkelijk ben

In de spiegel kijken alsof mijn ogen me zouden kunnen bevriezen

Doen alsof alles zou veranderen als je me zou zien

Mentaliteit alsof ik nog steeds tandjes krijg

Als ik meer tijd verspil, ben ik alleen maar ouder

En mijn ogen blijven droog, maar ze hangen lager

Moest ik de sleutel echt inslikken?

Want om het ter sprake te brengen, nu moet ik misschien bloeden

Ik kan maar twee keer nadenken

Ook al weet ik dat je weg bent, dwaal ik nog steeds binnen