Catastrophe - Birds Of Tokyo

Lately now when I’m surfing the channels

Headlines’ll terrify, more news to paralyze

Lately now it’s like some kind of panic

All there at 6 o’clock, when will it ever stop?

Murder and commentary, is this how it has to be?

Sick to the stomach now, TV’s reality

Something inside of me is saying to look away

How do you look away?

How do you look away?

Some day when we finally face the end

I hope that you live to see this poetic catastrophe

'Cause from here, it’s never felt so wrong

Lately now, I’m like some kind of medic

Upset and paranoid, out on my skin again

Lately now it’s like some kind of havoc

I need some medicine, give me some medicine

Chaos and death I see, bodies lie in the street

Thirst to be televised, never apologize

Readers don’t miss a beat, it sickens me while I eat

How do I look away?

How do I look away?

Some day when we finally face the end

I hope that you live to see this poetic catastrophe

'Cause from here, it’s never felt so wrong

Witness a descent into madness

The only escape is to erase everything

Some day when we finally face the end

I hope that you live to see this poetic catastrophe

Some day when you face your reality

I hope that the life we made was more than a fantasy

'Cause from here, it’s never felt so wrong

De laatste tijd als ik op de kanalen surf

Krantenkoppen zullen angstaanjagend zijn, meer nieuws om te verlammen

De laatste tijd is het een soort van paniek

Allemaal om 6 uur, wanneer houdt het ooit op?

Moord en commentaar, is dit hoe het moet?

Nu misselijk van de maag, de realiteit van tv

Iets in mij zegt dat ik weg moet kijken

Hoe kijk je weg?

Hoe kijk je weg?

Op een dag dat we eindelijk het einde onder ogen zien

Ik hoop dat je deze poëtische catastrofe nog zult meemaken

Want vanaf hier heeft het nog nooit zo verkeerd gevoeld

De laatste tijd ben ik een soort medicus

Overstuur en paranoïde, weer op mijn huid

De laatste tijd is het een soort van ravage

Ik heb wat medicijnen nodig, geef me wat medicijnen

Chaos en dood zie ik, lijken liggen op straat

Dorst om op de televisie uitgezonden te worden, verontschuldig je nooit

Lezers missen niets, ik word er misselijk van terwijl ik eet

Hoe kijk ik weg?

Hoe kijk ik weg?

Op een dag dat we eindelijk het einde onder ogen zien

Ik hoop dat je deze poëtische catastrofe nog zult meemaken

Want vanaf hier heeft het nog nooit zo verkeerd gevoeld

Wees getuige van een afdaling in waanzin

De enige ontsnapping is om alles te wissen

Op een dag dat we eindelijk het einde onder ogen zien

Ik hoop dat je deze poëtische catastrofe nog zult meemaken

Op een dag dat je je realiteit onder ogen ziet

Ik hoop dat het leven dat we hebben gemaakt meer was dan een fantasie

Want vanaf hier heeft het nog nooit zo verkeerd gevoeld