Dança Tonta - Biquini Cavadão

Não quis passar a minha mágoa

Embora não pudesse evitar

Buquê de vinho, mas gosto de água

Nó na minha garganta

Que as horas não conseguem desatar

Não foi presciso consolo

Pois me senti tão tolo depois de chorar

Gosto de nada na boca

Somente a raiva que sentia me faria mastigar

E por mais que eu fique tonto, o mundo insiste em balançar

Por dar corda nos meus sonhos, mal pude acordar

Por um momento te amei tanto

Momento de tormento

Mas agora nada tento

Por enquanto espanto em achar

Um ponto de beleza nessa irônica era de incerteza

E por mais que me doa a decisão de saber o que sinto

Minto

Finjo a cada sol que não vejo nascer nem se pôr

Me oponho a crer que os dias tem passado

Mais rápido que o esperado

E quantas vezes dormi do seu lado

Ou me esqueci do seu rosto

Mas meu desejo não era a sua vontade

E a mão que me afagava é a mesma que me afoga

Ik wilde mijn verdriet niet doorgeven

Hoewel ik het niet kon helpen

Boeket wijn, maar ik hou van water

Knoop in mijn keel

Dat de uren niet los kunnen maken

er was geen troost nodig

Omdat ik me zo dwaas voelde na het huilen

Ik hou van niets in mijn mond

Alleen de woede die ik voelde zou me doen kauwen

En hoe vaak ik ook duizelig word, de wereld staat erop te swingen

Om mijn dromen af ​​te ronden, kon ik amper wakker worden

Heel even hield ik zoveel van je

moment van kwelling

Maar nu probeer ik niets

Voor nu ben ik verbaasd te vinden

Een schoonheidspunt in deze ironie was de onzekerheid

En hoeveel pijn het me ook doet, de beslissing om te weten wat ik voel

leugen

Ik doe alsof elke zon die ik niet zie opkomen of ondergaan

Ik heb er bezwaar tegen te geloven dat de dagen voorbij zijn

Sneller dan verwacht

En hoe vaak heb ik op jouw zij geslapen?

Of ik ben je gezicht vergeten

Maar mijn wens was niet jouw wil

En de hand die me streelde is dezelfde hand die me verdrinkt